بررسي پديده ناهمساني ذاتي بر رفتار زهكشي نشده ماسه هاي لاي دار

در برخي مواقع سد ها بر روي زمين هاي غيرسنگي و مصالح آبرفتي مانند مصالح ماسه اي و لاي دار احداث مي شوند. بنابراين بررسي رفتار و مقاومت زهكشي نشده ماسه هاي لاي دار از اهميت زيادي برخوردار است. براي مطالعه و تفسير دقيق رفتار ماسه هاي لاي دار اشباع كه تحت اثر تنش هاي برشي كه در حين بارگذاري هاي مختلف اعمال مي شوند، لازم است تا اثر ناهمساني ذاتي به خوبي بررسي شود. ناهمساني ذاتي به جنس و بافت خاك بستگي دارد و باعث مي شود تا خاك در اثر چرخش زاويه تنش هاي اصلي رفتار متفاوتي از خود نشان دهد. در اين مطالعه، رفتار ناهمسان مخلوط هاي ماسه و لاي با استفاده از آزمايش هاي سه محوري فشاري و كششي مورد بررسي قرار گرفته اند. نتايج به دست آمده نشان مي دهند كه اثر ناهمساني ذاتي با افزايش ميزان لاي تا 30 درصد به مقدار زيادي كاهش و پس از آن با افزودن مقدار لاي افزايش مي يابد. همچنين نوع رفتار انقباضي و انبساطي و ميزان مقاومت خاك در آزمايش هاي فشاري و كششي در درصد لاي هاي مختلف متفاوت است و مقاومت حداكثر لاي خالص در آزمايش هاي كششي بزرگتر از مخلوط هاي حاوي 50 و 70 درصد لاي است.