تأثير جنسيت، سهميه تحصيلي و محل زندگي بر عملكرد تحصيلي دانشجويان: مطالعه موردي دانشجويان اقتصاد، دانشگاه تهران

اين مقاله به بررسي تأثير سه عامل جنسيت، سهميه و وضعيت محل زندگي بر عملكرد تحصيلي دانشجويان اقتصاد دانشگاه تهران مي‌پردازد. اين تحقيق شامل 220 نفر از دانشجويان كارشناسي و 194 نفر از دانشجويان كارشناسي ارشد دانشگاه تهران مي‌باشد. دانشجويان بين سالهاي 1394 تا 1398 در دانشكده‌ي اقتصاد دانشگاه تهران ثبت نام كرده‌اند. عملكرد دانشجويان با معيار نمرات، معدل و نسبت درصد واحدهاي مردودي به اخذ شده و با استفاده از مدل حداقل مربعات تجميعي، مورد ارزيابي قرار مي‌گيرد. نتايج در مقطع كارشناسي، معيار نمرات، معدل و نيز نسبت درصد واحدهاي مردودي به اخذ شده عملكرد تحصيلي بهتر دانشجويان زن نسبت به مرد را نشان مي‌دهد. دانشجويان بومي نسبت به غيربومي‌ها عملكرد تحصيلي بهتري را داشته‌اند. دانشجويان سهميه منطقه 2 از دانشجويان سهميه منطقه 1، 3 و نيز ايثارگران به‌صورت معني‌داري بهتر عمل مي‌كنند. در مقطع كارشناسي‌ارشد كه دو معيار نمره و معدل مورد ارزيابي قرار مي‌گيرد، تفاوت معني‌داري از نظر جنسيت در هيچ يك از دو معيار ديده نمي‌شود. دانشجويان بومي در معيار نمرات به‌صورت معني‌داري از غير بومي‌ها بهتر عمل مي‌كنند، اما در معيار معدل تفاوت معني‌داري يافت نمي‌شود. همچنين در هر دو معيار، دانشجويان سهميه‌‌ي ايثارگران عملكرد ضعيف‌تري از دانشجويان سهميه آزاد نشان مي‌دهند. دانشجويان سهميه‌ي استعداد درخشان نيز در هيچ يك از دو معيار تفاوت معني‌داري با دانشجويان سهميه آزاد ندارند.