ارائه الگوي ارتباطي سرمايۀ فكري و كيفيت آموزش در مدارس ابتدايي با نقش ميانجي شايسته سالاري

هدف از مطالعۀ حاضر ارائه الگوي ارتباطي سرمايۀ فكري و كيفيت آموزش در مدارس ابتدايي با نقش ميانجي شايسته سالاري بود. پژوهش حاضر، از نظر هدف كاربردي بوده و از نظر گردآوري داده ها، از نوع روش آميخته مي باشد. جامعۀ آماري شامل 203 نفر از مديران، معاونان و كارشناسان آموزش و پرورش استان البرز كه داراي بيش از 1 سال سابقۀ مديريت در مدارس بودند. بر اساس جدول مورگان، 136 نفر به صورت تصادفي- خوشه اي به عنوان نمونه آماري درنظر گرفته شدند. براي اندازه گيري متغيرهاي تحقيق از پرسشنامه شايسته سالاري (مصلحي، 1391)، پرسشنامه استاندارد كيفيت آموزش در مدارس (كلانتري، 1394) و پرسشنامه محقق ساختۀ سرمايه فكري استفاده شد. پايايي ابزار با استفاده از آلفاي كرونباخ بين 0.85 تا 0.93 بود. روايي پرسش نامه ها با استفاده از نظرات 15 نفر از اساتيد مديريت آموزشي تأييد گرديد. براي تحليل داده‌ها در مرحله كيفي (تجزيه‌وتحليل داده‌هاي حاصل از مصاحبه) از روش تحليل مضمون استفاده شد. براي تجزيه ‌و تحليل داده‌ها در بخش كمي از روش هاي آمار توصيفي (جدول توزيع فراواني، ميانگين، ميانه، انحراف استاندارد) و از آزمون تي تك نمونه‌اي آمار استنباطي و از نرم افزارهاي ليزرل و SPSS 22 استفاده شد. نتايج بيانگر آن است كه الگوي اصلي پژوهش از برازش مناسبي برخوردار است. در اين الگو سرمايه هاي انساني، ساختاري و رابطه اي بر كيفيت آموزش در مدارس تأثير مثبت داشته و از سوي ديگر اين اجزاء به طور غيرمستقيم با نقش ميانجي شايسته سالاري بر كيفيت آموزش در مدارس تأثير مثبت دارند.