استفاده از روش لتيس بولتزمن در تحليل آنتروپي توليد شده طي انتقال حرارت دوگانه سيال با مدل تواني در حضور جذب/توليد گرما و ميدان مغناطيسي

در كار حاضر مقدارآنتروپي توليد شده ناشي ازانتقال حرارت دوگانه سيال با مدل تواني درون محفظه دو بعدي متمايل تحت اثرميدان مغناطيسي يكنواخت و غير يكنواخت با وجود جذب/توليد گرما بررسي شده است. بر اساس يافته هاي پژوهش، قدرت جريان، مقدار انتقال حرارت و آنتروپي توليد شده با افزايش عدد هارتمن، كاهش عدد رايلي و افزايش شاخص تواني سيال، كاهش مي يابد. با كاهش شاخص تواني سيال، اثر ميدان مغناطيسي بارزتر مي شود به نحوي كه افزايش عدد هارتمن تا بيشترين مقدار، در حدود 52 درصد براي سيال نازكشونده و تا حدود 18 درصد براي سيال ضخيم شونده از مقدار عدد ناسلت متوسط مي كاهد. هر اندازه عدد هارتمن بيشتر باشد، تغيير در نوع اعمال ميدان مغناطيسي مشهودتر است كه اين اثر براي سيال ضخيمشونده كمترين است. با اعمال ميدان مغناطيسي به صورت يكنواخت ميتوان به جرياني با قدرت كمتر و عدد ناسلت كوچكتري دست يافت. چنانچه نسبت هدايت حرارتي افزايش يابد، بيشترين مقدار عدد ناسلت متوسط حاصل ميشود كه در اين حالت اثر افزايش عدد هارتمن و عدد رايلي محسوستر ميشود. كمترين مقدار انتقال حرارت، قدرت جريان و اثر ميدان مغناطيسي زماني حاصل مي شود كه محفظه در زاويه ۹۰ + درجه قرار گيرد كه در اين حالت عدد ناسلت متوسط تا حدود 82 درصد كمتر از زاويه صفر است. عدد بجان با افزايش ضريب جذب/توليد گرما، افزايش عدد هارتمن، كاهش عدد رايلي و كاهش نسبت هدايت حرارتي، افزايش مييابد و بيشترين مقدار عدد بجان در زاويه ۹۰ + درجه حاصل مي شود.