مقايسه تاثير دو نوع تمرين تناوبي شديد و تداومي متوسط همراه با مصرف اسانس نعناع بر نسفاتين-1 و تركيب بدني مردان داراي اضافه وزن

زمينه و‌ هدف: سبك زندگي غير فعال با خطر بالاي چاقي، افزايش مقاومت به انسولين و بيماري‌‌هاي قلبي عروقي همراه است؛ در حالي كه مداخله تغذيه‌‌اي در كنار اجراي برنامه‌‌هاي تمريني، نقش مهمي در اصلاح آن دارد. هدف از پژوهش حاضر، مقايسه تاثير دو نوع تمرين تناوبي با شدت بالا (HIIT) و تمرين تداومي با شدت متوسط (MICT) همراه با مصرف اسانس نعناع، بر تركيب بدني و سطح سرمي نسفاتين-1 مردان داراي اضافه وزن بود. روش‌‌ تحقيق: تعداد 48 مرد غير ورزشكار سالم داراي اضافه وزن (با شاخص توده بدني 25 تا 30 كيلوگرم/متر مربع) در دامنه سني 25 تا 35 سال، ساكن شهر كرمانشاه به صورت هدفمند انتخاب و به طور تصادفي به شش گروه مساوي (هر گروه 8 نفر) شامل گروه 1) دارونما، 2) نعناع، 3) MICT + دارونما، 4) HIIT + دارونما، 5) MICT + نعناع، و 6) HIIT + نعناع؛ تقسيم شدند. مداخلات به مدت شش هفته انجام شد . پروتكل هاي MICT و HIIT به ترتيب با شدت 60 تا 75 درصد و 90 تا 100 درصد حداكثر ضربان قلب ذخيره با تكرار سه جلسه در هفته به اجرا درآمدند وگروه هاي مكمل نيز 50 ميكروليتر اسانس نعناع در تركيب با 500 ميلي ليتر آب روزانه مصرف كردند. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS نسخة 19 با روش آماري تحليل واريانس آميخته در يك طرح ششگروه و دو زمان در سطح معني‌داري 0.05≥p مورد تجزيه‌وتحليل قرار گرفتند. يافته ها: پروتكل MICT و HIIT (هر دو) باعث كاهش معني دار درصد چربي بدن مردان داراي اضافه وزن شدند (0.05 p)؛ با اين وجود، تركيب اين دو پروتكل تمريني با اسانس نعناع، بر توده بدون چربي و نسفاتين-1 تاثير معني داري نداشتند (0.05 p). نتيجه‌گيري: زمان شش هفته مداخله با مشخصات به اجرا و مصرف اسانس نعناع (با دوز مصرفي) به صورت مجزا و در تركيب با پروتكل‌هاي MICT و HIIT؛ براي بهبود نسفاتين-1 و توده بدون چربي مردان داراي اضافه وزن كافي نبود.