تاﺛير 12هﻔته تمرين تناوبي با شدت باﻻ و مصرف كوركومين بر ﺳﻄوح پلاﺳمايي6 - TNF ،ILآﻟﻔا وCRP در مردان مﺒتلا به ديابﺖ نوع دوباﭼربي خون باﻻ

زمينه و هدف: تاثير تمرين تناوبي با شدت بالا (HIIT) همراه با مصرف كوركومين بر شاخص‌‌هاي التهابي در افراد با سندرم متابوليك هنوز به طور دقيق مشخص نيست. هدف از مطالعه حاضر، بررسي اثر تعاملي 12 هفته HIIT همراه با مصرف كوركومين بر سطوح پلاسمايي اينترلوكين-6 (IL-6)، عامل نكروز دهنده تومور-آلفا (TNF آلفا) و پروتئين واكنشگر C (CRP) در مردان مبتلا به ديابت نوع دو با چربي خون بالا بود. روش تحقيق: بدين منظور، 60 مرد مبتلا به ديابت نوع دو با چربي خون بالا (شاخص توده بدن 1/51±31/09 كيلوگرم/مترمربع) به صورت تصادفي در چهار گروه 15 نفره شامل گروه HIIT، HIIT+ مصرف كوركومين، مصرف كوركومين، و كنترل-دارونما قرار گرفتند. مداخله HIIT و مصرف 2100 ميلي‌‌گرم كوركومين سه نوبت در روز، به مدت 12 هفته انجام شد. نمونه‌‌گيري با فاصله زماني 24 ساعت در پيش آزمون و 48 ساعت پس از آخرين جلسه صورت گرفت. شاخص هاي IL-6، TNF آلفا و CRP به روش الايزا سنجش شدند. نتايج با استفاده از روش تحليل كوواريانس دو راهه و آزمون تعقيبي بونفروني در سطح معني‌‌داري 0/05 p استخراج گرديد. يافته‌‌ها: بيشترين تغييرات معني‌‌دار در شاخص‌ توده بدن با 5/78 درصد كاهش (0/0001=p)، چربي بدن با 20/62 درصد كاهش (0/002=p) و حداكثر اكسيژن مصرفي با 11/74 درصد افزايش (0/04=p) در گروه HIIT + مصرف كوركومين مشاهده شد. اثر تعاملي HIIT و مصرف كوركومين سبب كاهش معني‌‌دار TNF آلفا (0/01=p)، IL-6 (p=0/01) و CRP (p=0/02) شد. اثر اصلي HIIT به طور معني‌‌داري TNF آلفا (0/01=p)، IL-6 (p=0/02) و CRP (p=0/03) را كاهش داد و كوركومين باعث كاهش معني‌‌دار TNF آلفا (04/0=p)، IL-6 (p=0/03) و CRP (p=0/03) گرديد. بيشترين كاهش معني‌‌داري از پيش آزمون تا پس آزمون در TNF آلفا (7/87 درصد، 0/0001=p)، IL-6 (23/09 درصد، 0/0001=p) و CRP (53/75 درصد، 0/0001=p) در گروه HIIT + مصرف كوركومين مشاهده شد. نتيجه‌‌گيري: مداخله HIIT همراه با مصرف كوركومين در مقايسه با اثر هر كدام به تنهايي، باعث بهبودي بيشتر در نشانگرهاي التهابي مردان مبتلا به ديابت نوع دو با چربي خون بالا مي‌‌شود.