بررسي سه‌بعدي تأثير نسبت فشار كمپرسور تاندم روي گردابه‌هاي پايين‌دست

براي دستيابي به انرژي پاك و پايدار براي جابه‌جايي و توليد قدرت، طراحان موتور خواستار عملكرد بالا و پيشران قوي هستند. پره‌هاي كمپرسور وظيفه افزايش ضريب اتلاف را دارند و در طراحي، بايد جلوگيري از پديده‌هاي مخربي نظير جدايش جريان در نظر گرفته شود. اگر بتوان فشار معكوس روي پره را به‌گونه‌اي مهندسي نمود كه باعث جلوگيري از جدايش جريان و كنترل گردابه‌ها شود، مي‌توان به ضريب اتلاف بالاتري دست يافت. يك راه مطمئن براي دستيابي به اين هدف، استفاده از تاندم مي‌باشد كه عبارت است از قرار دادن يك پره ثانويه كوچك در عقب پره اصلي. در تحليل عددي حاضر، روتور و طبقه داراي تاندمِ طراحي و تست شده در مركز تحقيقات لويس ناسا، مطالعه شده است. هندسه موردنظر از منبع مذكور، اخذ و شبكه با كيفيت بالا با حدود 896 هزار گره بر آن اعمال گرديد و سپس توسط نرم‌افزار تجاري CFX با مدل آشفتگي SST  مورد تحليل و بررسي قرار گرفت. روتور و طبقه آن در 5 دور و در نتيجه 5 نسبت فشار متفاوت مطالعه و گردابه‌هاي پس از آن موردبررسي و تفسير قرار گرفته‌ است. در نهايت مشاهده مي‌شود كه در دور 2105 (نصف دور نامي)، هم در روتور و هم در طبقه كمپرسور داراي تاندم، گردابه‌ها به‌صورت كامل مهار نمي‌شوند و سطح بسيار كمي از نمودار فشار برحسب وتر را اشغال مي‌نمايد و بدين ترتيب عملكرد مناسبي ندارد. در نسبت فشار 0.9 نيز شاهد آشفتگي فراوان پس از پره هستيم كه براي عملكرد كمپرسور مناسب نيست. متقابلاً در دور 4210 (دور نامي) گردابه‌ها به‌خوبي مهار شده و كاهش فشار را به‌خوبي شاهد هستيم؛ همچنين سطح بسياري را در نمودار فشار برحسب وتر، اشغال مي‌نمايد. در نسبت فشار 1.1038 نيز شاهد شكل‌گيري مناسب و كنترل گردابه‌ها جهت كاهش آشفتگي هستيم.