بررسي ‌اصطلاحات خويشاوندي در لري خرم‌آباد: رويكردي زيست‌محيطي-رده‌شناختي

در پژوهش حاضر، اصطلاحات گونه زباني لري خرم‌آباد به لحاظ كاربرد و ساختار مورد بررسي قرار گرفته ‌است. بررسي كاربرد بر پايه صرف زيست‌محيطي و بررسي ساختاري بر اساس رده‌شناسي صرفي انجام شده ‌است. مسئله ‌اصلي پژوهش آن ‌است كه اصطلاحات خويشاوندي در اين گونه‌ زباني از ديدگاه صرف زيست‌محيطي و رده‌شناسي‌ صرفي چگونه بازنمايي ‌مي‌شود. اين پژوهش تلاشي‌است تا به اين پرسش‌ها پاسخ ‌دهد كه اصطلاحات خويشاوندي در گونه‌ لري خرم‌آباد از منظر زبان‌شناسي زيست‌محيطي چه ويژگي‌هايي دارند؟ چگونه مي‌توان ساخت ‌صرفي اين اصطلاحات را از منظر رده‌شناسي زبان تبيين كرد و اصطلاحات‌ خويشاوندي داراي ساخت‌هاي ملكي، از نظر نوع و ميزان ‌كاربرد چگونه توزيع يافته‌اند. داده‌هاي اين پژوهش، تمامي اصطلاحات خويشاوندي نسبي و سببي‌ هستند. روش گردآوري داده‌ها به ‌صورت كتابخانه‌اي و ميداني از طريق مصاحبه با گويشوران در دسترس است و روش پژوهش توصيفي-تحليلي است. يافته‌ها نشان‌ مي‌دهد كه تنوع موجود در كاربرد اصطلاحات خويشاوندي در گونه‌ لري خرم‌آباد از لحاظ صرف زيست‌محيطي عمدتاً برگرفته‌ از عواملي مانند فرهنگ، ‌جغرافيا، جنسيت و عوامل جامعه‌شناختي محيط از قبيل معيارهاي قومي و قبيله‌اي و سوي ‌خويشاوندي در اين زيست‌بوم است. ساختار اين اصطلاحات از لحاظ رده‌شناسي صرفي، به ‌ترتيب در طبقه‌ پيوندي و گسسته قرار ‌مي‌گيرد و تصريفي و بساوندي مشاهده نمي‌شود و همگي منطبق بر صرف‌ چينشي هستند. گفتني ‌است اصطلاحات داراي ساخت ‌ملكي همگي نشان‌دهنده استراتژي هم‌نهي هستند و ديگر استراتژهاي ‌ملكي اعم از تركيب و يا همجوشي را نشان ‌نمي‌دهند.