تاملي تحليلي – انتقادي در آراي زباني سوسور و گادامر

سوسور واضع زبان شناسي جديد، باب تازه اي را در تاملات مربوط به زبان گشود و جريان هاي مختلف فكري و زبان شناختي قرن بيستم را تحت تاثير خود قرار داد. از طرف ديگر، گادامر، مهمترين چهرة هرمنوتيك فلسفي است كه با كانون قرار دادن زبان ، طرح تازه اي در باب واقعة فهم پي افكند . از آن جا كه اين دو متفكر، حول محوري مقولة زبان موضوعات مشتركي را مورد تحليل و بررسي قرار داده اند ما در اين پژوهش برآن هستيم تا با طرح و مقايسه آراي زباني سوسورو گادامر دربارة موضوعاتي چون : ماهيت زبان، نشانة زباني، ابزاري بودن يا نبودن زبان ، اجتماع انساني( سنت)و زبان ، لانگ و پارول ، تعريف و جايگاه نماد، گفتار و نوشتار ، مطالعات همزماني يا درزماني زبان ، و .... قرابت ها و تفاوت هاي ديدگاه هايشان را نشان دهيم و افق هاي جديدي در تاملات زباني با چشم اندازهاي زبان شناختي و فلسفي بگشاييم.