بررسي هسته در برخي گروه‌هاي نحوي بر اساس نظريه‌ بهينگي؛ مطالعه موردي گفتار يك دانش‌آموز كم‌شنوا

در سال‌هاي اخير چارچوب محدوديت‌بنيادي كه از نظريه‌ بهينگي اقتباس شده، جهت توصيف و تجزيه و تحليل اختلالات گفتار و زبان به كار گرفته‌ شده است. اين مقاله شرحي از كاربرد نظريه‌ بهينگي در توصيف و تحليل ساختار نحوي دانش‌‌آموز «الف» ـ كه يك دانش‌آموز پسرِ 16 ساله‌ فارسي‌زبان كم‌شنوا است ـ را بر اساس نقض محدوديت‌هاي هسته در برخي از گروه‌هاي نحوي ارائه و پيشنهاد مي‌كند. در اين مقاله تعدادي از جملاتي كه در ارزيابي و سنجش گفتاردرمانگر از اين دانش‌آموز به دست آمده، در چارچوب نظريه‌ بهينگي تحليل و تبيين شده‌اند. نتيجه‌ تحليل نشان داد كه نقض محدوديت‌هاي مربوط به هسته در گروه‌هاي نحوي را مي‌توان بر اساس چارچوب نظريه‌ بهينگي تحليل و توصيف كرد. با اين نگاه، تحليل و تبيين جملات دانش‌آموز مزبور درك عميق‌تري از ساختار نحوي وي به ما مي‌دهد. نكته‌ ديگر اينكه در برنامه‌ گفتاردرماني اين دانش‎آموز، فرونشاني محدوديت‌هاي نشانداري به رتبه‌ پايين‎تر توسط آموزش محدوديت‌هاي پايايي ـ كه اكثراً نقض محدوديت‌هاي هسته‌ گروه‌ها هستند ـ ساختار نحوي نام ‌برده را به فرد داراي گفتار طبيعي نزديك‌تر مي‌كند. پيشنهاد مي‌شود كه براي برآورده شدن اين مهم، ابتدا هسته‌هاي هر گروه به دانش‌آموز آموزش داده شوند و در گام بعدي، به‌تدريج متمم‌ها به هسته‌ها افزوده شوند.