تحليلي كمينه‌گرا از نمود واژگاني در زبان فارسي

در اين مقاله نمودهاي واژگاني ايستا، كنشي، غايتمند و تحققي بر‌پايۀ برنامۀ كمينه‌گرا و باتوجه‌به نمونه‌هاي زبان فارسي بررسي و ساختار درختي نمودي براي هركدام از آنها ارائه مي‌شود. تحليل نمونه‌ها نشان مي‌دهد كه رويدادها خوانش‌هاي متغير ايستاـ پويا دارند. موضوع دروني نقشي در رويداد‌هاي نمودي ايستا ندارد و هم‌آيي اين رويدادها با قيود تداومي بيانگر غيرغايي بودن آنها و نبودِ حوزه‌ خوانش نمودي در آنهاست، حال‌آنكه موضوع دروني برخلاف موضوع بيروني، در خوانش نمودي رويدادهاي پوياي كنشي، غايتمند و تحققي نقش دارد. [± كمي] بودن موضوع دروني برخلاف معرفه يا نكره ‌بودن آن بر خوانش نمودي رويداد تأثيرگذار است. فرافكني نمودي و [± غايي] رويداد در درون گروه اسناد رقم ‌مي‌خورد و موضوع بيروني خارج ‌از نمود و حوزۀ خوانش نمود، واقع است. رويدادهاي كنشي تنها مشخصۀ نمودي آغاز دارند؛ حال‌ آنكه رويدادهاي تحققي و غايتمند برخلاف رويدادهاي ايستا كه فاقد مشخصه نمودي‌اند، هم مشخصۀ آغاز و هم مشخصۀ پايان دارند. مشخصه‌هاي آغاز و پايان رويدادهاي غايتمند بر روي دو گره متفاوت كه تسلط سازه‌اي بر يكديگر دارند، واقع هستند؛ حال‌ آنكه مشخصه‌هاي آغاز و پايان در رويدادهاي تحققي بر روي يك گره واقع‌اند و گره‌هاي اين دو مشخصه تسلط سازه‌اي بر يكديگر ندارند. تغييرپذيري نمود واژگاني ميان رويدادهاي ايستا و پويا و نيز خوانش نمودي مبهمِ رويدادهاي كنشي‌ـ تحققي و كنشي‌ـ غايتمند تأييدي است بر اينكه معناي واژگاني افعال، نقشي در تعيين نمود واژگاني ندارد. افزون‌ بر ‌اين، وجود دو ساختار رويدادي متفاوت براي يك معناي واژگاني يكسان تأييدي بر نحوي بودن نمود واژگاني است.