روند شكل‌گيري كانون‌هاي عشايري و سنجش ميزان استقبال و رضايتمندي كوچندگان، مطالعه تطبيقي ناحيه كوهرنگ (چهارمحال و بختياري)

زﻧـﺪﮔﯽ ﻋﺸـﺎﯾﺮي  و شيوه كوچ‌نشيني به عنوان اولين نظام اجتماعي جامعه بشري ﺑـﻪ ﻣﺮاﺗـﺐ، ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ دو ﻧﻈﺎم روﺳﺘﺎﻧﺸﯿﻨﯽ و ﺷﻬﺮﻧﺸﯿﻨﯽ ﺑﺎ دﺷـﻮاري ﺑﯿﺸﺘﺮي ﻫﻤـﺮاه  است. بنابراين از ﺳـﻮي ﺑﺮﻧﺎﻣـﻪرﯾـﺰان و  ﻣﺘﺨﺼﺼﺎن ﻣﺮﺑﻮطه، راﻫﺒﺮدﻫـﺎي ﮔﻮﻧـﺎﮔﻮﻧﯽ ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر ارﺗﻘﺎي ﮐﯿﻔﯿﺖ اﯾﻦ ﺷـﯿﻮه از زﻧﺪﮔﯽ اراﺋـﻪ شده كه يكي از مهم ترين اين راهبردها، اﺳﮑﺎن ﻋﺸﺎﯾﺮ است. در راستاي اين راهبرد، كانون‌هاي عشايري (هدايتي و حمايتي) متعددي با روندهاي متفاوتي جهت اسكان عشاير داوطلب در سراسر نقاط عشايري ايجاد شده است. باتوجه به روند شكل‌گيري كانون‌هاي عشايري، ميزان استقبال و رضايتمندي كوچندگان از اين كانون‌ها متفاوت است. از اين رو هدف از پژوهش حاضر مطالعه تطبيقي روند شكل‌گيري كانون‌هاي عشايري و سنجش ميزان استقبال و رضايتمندي كوچندگان ناحيه كوهرنگ (چهارمحال و بختياري) است. روش‌شناسي تحقيق، توصيفي- تحليلي و روش گردآوري اطلاعات، كتابخانه‌اي و ميداني با رويكرد پيمايشي است و جامعه آماري تحقيق شامل خانوارهاي اسكان‌يافته عشايري در كانون‌هاي اسكان عشاير ناحيه كوهرنگ است. نتايج نشان مي‌دهد كه ميزان مشاركت كوچندگان در اجراي طرح اسكان عشاير، در كانون‌هاي حمايتي بيشتر از كانون‌هاي هدايتي بوده و در بحث رضايتمندي نيز با توجه به نتايج آزمون تي-تك نمونه اي، ميزان رضايتمندي و استقبال كوچندگان از كانون‌هاي حمايتي(3.95) بيشتر از كانون‌هاي هدايتي(3.26) ارزيابي شده است.