راهبرد كالبدي- فضايي گردشگري شهري با رويكرد مشاركتي در منطقه كاشان

با وجود اهميت گردشگري مشاركتي در صحنه بين‌المللي و تلاش جهاني براي جذب درآمد از طريق گردشگر در مناطق مختلف ايران از جمله منطقه كاشان، بنا به دلايل مختلف، گردشگري رونق زيادي ندارد. هدف از انجام اين تحقيق، مطالعه راهبردي كالبدي - فضايي گردشگري شهري با رويكرد مشاركتي در منطقه كاشان است. تحقيق از نظر موضوع، كاربردي و از نظر روش، توصيفي و تحليلي و تكنيك‌هاي مورد استفاده، مدل تحليل استراتژيك SWOT و مدل ماتريس برنامه‌ريزي كمي است. متغير مستقل تحقيق، گردشگري و متغير وابسته تحقيق، توسعه كالبدي و فضايي ناميده مي شود. اين تحقيق درصدد پاسخ به اين سؤال است كه «پتانسيل‌ها و محدوديت‌هاي راهبرد كالبدي فضايي گردشگري با رويكرد مشاركتي در منطقه كاشان كدام است؟». نتايج به‌دست‌آمده از جانب نمونه‌اي تحقيق (گردشگران، شهروندان، استادان دانشگاه، مديران، كارشناسان) نشان مي‌دهد از نظر مردم، مهم‌ترين نقاط ضعف تحقيق، نداشتن برنامه مدون در زمينۀ مشاركت مردمي، روحيه مشاركت پايين و نظارت دولتي ضعيف و مهم‌ترين نقطۀ قوت تحقيق، وجود زيرساخت‌هاي مناسب گردشگري (به نسبت ساير شهرهاي كشور نه به نسبت مقياس جهاني) است. همچنين از نظر پاسخگويان، مشخص نبودن نقش مشاركت مردمي در طرح‌هاي گردشگري كشوري و بالطبع طرح‌هاي منطقه كاشان و عدم ثبات اقتصادي، مهم‌ترين تهديدهاي متصور براي گردشگري است. مجموعه اين عوامل كه در قالب يك ماتريس نشان داده‌ شده، نشان مي‌دهد كه اولويت با كدام گروه از نقاط قوت، ضعف، تهديد و فرصت است. در ماتريس عوامل راهبردي داخلي نمره نهايي 82/1 و همان‌طور كه ملاحظه مي‌شود عدد به‌دست‌آمده نه‌تنها از عدد 5/2 بلكه از عدد 2 نيز كوچك‌تر است. در نتيجه علي‌رغم وجود جاذبه‌هاي گردشگري در منطقه كاشان به دليل مشكلات فراوان، مشاركت مردمي براي توسعه كالبدي _ فضايي گردشگري در وضيت رضايت بخشي نيست.