تهديدهاي نامتقارن و تغيير در راهبردهاي امنيتي ژاپن، 2021-2001

اگرچه بخش بزرگي از تهديدهاي امنيتي ژاپن سنتي و از همسايگان نزديك (چين و كره شمالي) سرچشمه مي‌گيرد، تغييرات ساختاري در نظام بين‌الملل در دوران پسا جنگ سرد با ايجاد تغيير در ماهيت تهديدها و بازيگران تهديدساز سبب شكل‌گيري تهديدهاي جديدي براي امنيت ملي ژاپن شد كه با ساختار امنيتي تحميلي پس از جنگ جهاني دوم به ژاپن (ممنوعيت استفاده از نيروي نظامي در تأمين امنيت و وابستگي امنيتي به ايالات‌متحده) به‌طور كامل ناسازگار بود. دو پرسش اصلي در اين نوشتار عبارت‌اند از: 1. چگونه تهديدهاي امنيتي نوين سبب احساس ضرورت تغيير در ساختار و راهبردهاي دفاعيامنيتي ژاپن شده است؟ 2. دولت ژاپن چه اقدام‌هايي براي رويارويي با تهديدهاي امنيتي نوظهور مانند تروريسم، حمله سايبري، دزدي دريايي، و مسائل محيط‌‌زيستي انجام داده است؟ در فرضيه پژوهش استدلال مي‌شود كه تهديدهاي امنيتي نوين با گستره وسيع كنشگري و اهميت نقش بازيگران غيردولتي قدرتمند از يك ‌سو، و ضرورت پاسخ نظامي به اين تهديدها از سوي ديگر، به تحولات امنيتي ساختاري در ژاپن منجر شده است. هدف و رويكرد اين پژوهش تحليليتبييني بوده، و چارچوب  نظري آن مكتب كپنهاك است. براي يافتن پاسخ به پرسش‌ها، از روش تحليل  مفهومي و كيفي  اسناد دولتي مربوط به راهبردهاي امنيت ملي ژاپن، و اظهارات سياستگذاران و يافته‌هاي پژوهشي كارشناسان استفاده مي‌شود. پاسخ ژاپن به تهديدهاي نامتقارن حول دو محور اصلاحات قانوني و گسترش توانايي نظامي، تعميق همكاري‌هاي بين‌المللي و مشاركت در عمليات نظامي بين‌المللي براي مقابله با تهديدهاي نامتقارن بوده است.