آثار جنگ بر توانمندي زنان افغانستان: مطالعه موردي زنان افغان ساكن كابل

افغانستان براي دهه‌هاي متوالي از خطرناك‌ترين مكان‌ها براي زنان به‌شمار مي‌رود. تهاجم شوروي به افغانستان (1358-1367) آغاز دوره طولاني از نابساماني و جنگ در اين كشور بود. با وقوع رويداد يازدهم سپتامبر 2001 و حضور نيروها و نهادهاي بين‌المللي در افغانستان ، و آغاز تلاش جهاني براي بهبود وضعيت زنان، ادبيات گسترده‌اي درباره تأثير اين جنگ‌ها بر وضعيت زنان افغانستان شكل گرفت. با اين همه، بيشتر اين ادبيات، بر ارائه چهره قرباني زنان افغان، تمركز كرده‌اند. هدف اين پژوهش، بررسي آثار توانمندسازانه جنگ بر زنان در سطح فردي و خانواده بر اساس تجربه‌هاي زيسته‌شده زنان افغان از زمان پيدايش طالبان در 1375 تا خروج نيروهاي ناتو در 1393 است. براي پاسخ به اين پرسش كه «آثار جنگ بر توانمندي زنان افغان چيست؟» در اين پژوهش، با رويكردي تحليلي- تبييني و با استفاده از روش مصاحبه نيمه‌ساختاريافته و ژرف به گردآوري و تحليل داده‌ها پرداخته شده و با 88 نفر از زنان افغان ساكن در كابل مصاحبه انجام گرفته است. در تجزيه‌وتحليل نهايي با تكيه بر رويكرد فمينيستي كه بر مفاهيمي چون جنسيت و روابط قدرت ميان دو جنس تمركز دارد، و بر اساس مفهوم توانمندسازي دريافتيم كه جنگ، با وجود تأثير ويرانگر بر وضعيت زنان، از خلال تغيير نقش‌ها و مسئوليت‌هاي جنسيتي، عهده‌دار شدن سرپرستي خانواده، تغيير نگرش زنان و بلوغ اجتماعي، به توانمندي زنان منجر شده است.