تأثير مديريت زراعي بر ويژگي‌هاي رشدي گياه فراموش شده شاهدانه (.Cannabis sativa L) در اقليم نيمه‌خشك

كمبود آب مهمترين عامل حيات پوشش گياهي در مناطق بياباني است. كاشت گياهان زراعي مقاوم به خشكي و روش‌هاي مديريت آن ضمن دستيابي به عملكرد قابل قبول، موجب توسعه پوشش گياهي و كنترل بيابان‌زايي در اين مناطق مي‌شود. بدين منظور آزمايشي در مزرعه مركز تحقيقات و آموزش كشاورزي و منابع طبيعي خراسان جنوبي به‌صورت كرت‌هاي خردشده در قالب طرح بلوك كامل تصادفي با سه تكرار انجام شد. در پژوهش حاضر تيمارهاي مورد مطالعه شامل تاريخ كاشت در سه سطح 23 ارديبهشت، 7 و 22 خرداد به‌عنوان كرت اصلي و تراكم گياه در سه سطح 22/2، 11/1 و 7/4 بوته در مترمربع به‌عنوان كرت فرعي بودند. ويژگي‌ها فنولوژيك شامل تعداد روز تا سبز شدن، روز تا گلدهي، روز تا شروع دانه‌بندي، روز تا رسيدگي فيزيولوژيك، طول دوره رويشي، طول دوره زايشي، طول دوره گلدهي و ويژگي‌هاي ريخت‌شناسي شامل ارتفاع بوته، تعداد انشعابات ساقه اصلي، قطر ساقه و عملكرد دانه مورد بررسي قرار گرفتند. نتايج حاكي از آن بود كه اثر تاريخ كاشت بر تمام صفات مورد مطالعه به‌جز قطر ساقه معني‌داري بود. همچنين تأثير تراكم بوته بر ويژگي‌هاي ريخت‌شناسي، تعداد روز تا گلدهي بوته‌هاي ماده، روز تا شروع دانه‌بندي، روز تا رسيدگي فيزيولوژيك، طول دوره رويشي، طول دوره گلدهي و عملكرد دانه معني‌دار شد. تأخير در كاشت از 23 ارديبهشت به 22 خرداد، طول دوره مراحل فنولوژيك و رشد رويشي شاهدانه را كاهش معني ‌داري داد و در پايان موجب كاهش 48% عملكرد دانه شد. همچنين افزايش تراكم از 7/4 به 22/2 بوته در مترمربع، ضمن تأخير در گلدهي، عملكرد دانه را 15/4% افزايش داد.