بررسي تأثير آموزش اصلاح سبك زندگي بر كنترل عوامل خطر ساز نشانگان متابوليك پرستاران شاغل در بيمارستان منتخب نظامي

مقدمه: سندرم متابوليك يكي از مهم‌ترين مشكلات بهداشتي در جهان و عامل خطر ابتلا به بيماري‌هاي غير واگير به خصوص بيماري‌هاي قلبي عروقي و ديابت است. اصلاح مطلوب سبك زندگي مي‌تواند در كاهش عوامل خطر ساز مؤثر باشد. هدف: اين مطالعه با هدف تعيين تأثير آموزش اصلاح سبك زندگي بر كنترل عوامل خطر ساز نشانگان متابوليك پرستاران انجام شد. مواد و روش‌ها: اين پژوهش يك مطالعه كارآزمايي باليني است كه جامعه‌ي پژوهشي آن پرستاران شاغل در بيمارستان منتخب نظامي در نيمه‌ي اول سال 1399 بود. نمونه‌ها به روش تصادفي ساده در دو گروه 40 نفري تقسيم شدند. براي گروه آزمون آموزش اصلاح سبك زندگي به صورت تركيبي، 4 جلسه يك ساعته حضوري و يك ماه از طريق پيامك به صورت روزانه سه پيامك انجام شد. جهت جمع‌آوري داده‌ها از پرسشنامه‌ اطلاعات دموگرافيك، پرسشنامه سبك زندگي ارتقاء‌دهنده سلامت و شاخص‌هاي آزمايشگاهي استفاده شد. گروه كنترل هيچ مداخله‌اي دريافت نكرد. داده‌ها در دو مرحله قبل و بعد از مداخله جمع‌آوري و با نرم‌افزار آماري SPSS نسخه 19 مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته‌ها: دو گروه قبل از مداخله از نظر مشخصات دموگرافيك تفاوت آماري معني‌داري نداشتند. همچنين نمرات سبك زندگي ارتقاء‌دهنده سلامت، شاخص توده‌ي بدني، قند خون ناشتا، دور كمر،‌تري گليسيريد و HDL قبل از مداخله بين دو گروه تفاوت معني‌داري نداشت ولي بعد از مداخله در گروه آزمون تفاوت آن معني‌دار بود (‌P 0/05). نتيجه‌گيري: يافته‌ها نشان داد كه آموزش اصلاح سبك زندگي بر كنترل عوامل خطر ساز نشانگان متابوليك پرستاران شاغل در بيمارستان منتخب نظامي مؤثر است، لذا، توصيه مي‌شود ضمن سنجش دوره‌اي شيوع سندرم متابوليك در كادر پرستاري، از برنامه‌هاي آموزش اصلاح سبك زندگي در آموزش مداوم بيمارستان استفاده شود.