بررسي تأثير سرمايه اجتماعي بر چابكي سازماني با نقش ميانجي گري تعهد سازماني، مورد مطالعه كاركنان كتابخانه هاي آستان قدس رضوي

پژوهش حاضر با هدف بررسي رابطه سرمايه اجتماعي بر چابكي سازماني با نقش ميانجي تعهد سازماني در ميان كاركنان كتابخانه‌هاي آستان قدس رضوي انجام گرفته است. روش تحقيق از نوع توصيفي-پيمايشي است. جامعه آماري پژوهش شامل كليه كاركنان كتابخانه‌هاي آستان قدس رضوي در شهر مشهد به تعداد 117 نفر مي‌باشد كه با استفاده از جدول كرجسي و مورگان، تعداد 90 نفر به عنوان نمونه با روش نمونه‌گيري تصادفي ساده انتخاب شدند. براي جمع‌آوري اطلاعات از سه پرسشنامه استاندارد سرمايه اجتماعي ناهاپيت و گوشال (1998)، پرسشنامه چابكي سازماني آذر و پيشدار (1390) و پرسشنامه تعهد سازماني آلن و ماير (1990) استفاده شد. روايي پرسشنامه‌ها توسط اساتيد حوزه مديريت تأييد گرديد و پايايي آن‌ها با استفاده از آزمون آلفاي كرونباح تأييد شد. يافته‌ها نشان داد سرمايه اجتماعي تأثير مثبت و معنادار با ضريب مسير 0.55 بر چابكي سازماني در نمونه مورد بررسي دارد. تعهد سازماني نيز به عنوان متغير ميانجي با ضريب مسير 0.239 تأثير معناداري بر چابكي سازماني داشت و ميزان ضريب مسير سرمايه اجتماعي بر تعهد سازماني نيز 0.579 بدست آمد. در بين زيرمؤلفه‌ها، سرمايه ساختاري و تعهد عاطفي بيشترين تأثير را بر چابكي سازماني داشتند. همچنين تأثير متغير سرمايه اجتماعي بر چابكي سازماني با نقش ميانجي‌گري تعهد سازماني نيز تأييد شده است. در اين مسير، نقش ميانجي‌گري تعهد سازماني با تأثير كل 0.688 و تأثير مستقيم 0.550 در اين رابطه است. يافته‌هاي پژوهش بيان‌كننده اين موضوع است كه در كتابخانه‌هاي آستان قدس رضوي مي‌توان با فراهم آوردن بسترهاي لازم براي سرمايه‌هاي اجتماعي، زمينه‌هاي تعهد بيشتر كاركنان نسبت به سازمان و در نتيجه چابك‌سازي بالايي را در سطح سازماني به دست آورد.