تأثير مديريت استراتژيك منابع انساني بر عملكرد سازماني دستگاه قضايي با نقش ميانجي جو ارتباطي كاركنان

در دو دهه اخير، عملكرد سازماني به يكي از موضوع هاي مورد توجه و جذاب تبديل شده است و اين تمايل، هم در زمينه‌هاي تحقيقاتي و هم در زمينه‌هاي كاربردي به بروز نوآوري‌هاي بسياري منجر شده است. پژوهش حاضر به بررسي نقش مديريت استراتژيك منابع انساني بر عملكرد سازماني دستگاه قضايي با تأكيد بر نقش ميانجي جو ارتباطي كاركنان دستگاه قوه قضائيه مي‌پردازد. اين پژوهش بر حسب هدف از نوع پژوهش هاي كاربردي و برحسب روش جمع آوري اطلاعات از نوع پژوهش هاي توصيفي – پيمايشي است. جامعه آماري پژوهش، كارمندان دادگستري استان تهران بودند كه با استفاده از فرمول كوكران و به روش نمونه‌گيري طبقه‌اي و سيستماتيك، تعداد 352 نفربه عنوان نمونه انتخاب شدند. براي گرد آوري داده ها از پرسشنامه استاندارد محمدعلي و همكاران (2018) براي سنجش متغير مديريت استراتژيك منابع انساني و دو پرسشنامه محقق‌ساخته و براي تحليل داده‌ها از تكنيك مدل سازي معادلات ساختاري با نرم افزار Smart-PLS2 استفاده شده است. به منظور بررسي روايي پرسشنامه‌ها از نظرات 10 نفر از خبرگان دستگاه قضايي و اساتيد دانشگاهي بهره گرفته شد و روايي سوالات موردتاييد قرار گرفت. همچنين استخراج ضريب آلفاي كرونابخ بالاي 70% براي پرسشنامه‌ها نشان از پايايي مناسب آن‌ها داشت. يافته‌هاي نهايي آزمون فرضيات نشان مي‌دهد كه متغير مديريت استراتژيك منابع انساني به اندازه 0.422 درصد بر عملكرد سازماني و 0.631 درصد بر جو ارتباطي تأثير دارد و جو ارتباطي به عنوان ميانجي به ميزان 0.436 درصد بر عملكرد سازماني تأثيرگذار است. در اين تحقيق مقدار ضريب تعيين عملكرد سازماني برابر با 0.68 است يعني متغيرهاي مستقل به اندازه 0.68 رفتار متغير وابسته (عملكرد سازماني) را پيش‌بيني مي‌كنند كه تا حدودي قوي ارزيابي مي‌شود و ضريب تعيين جو ارتباطي 0.717 است كه بسيار قوي ارزيابي مي‌شود. نتيجه‌گيري نهايي نشان مي‌دهد كه مسئولان دستگاه قضايي بايد روي شايستگي ارتباطي مديران و كاركنان خود سرمايه‌گذاري بيشتري نمايند.