بررسي سبك‌شناسانه سوره مباركه غاشيه

ازجمله جنبه هاي اعجاز قرآن كريم، ظرافت هاي بلاغي در آيات اين كتاب آسماني است كه از ديرباز مورد توجه علما و دانشمندان علوم قرآني بوده است. يكي از مباحث بلاغي قرآن كريم سبك شناسي است كه با بهره گيري از دستاوردهاي علم بلاغت به بررسي جلوه هاي سبكي موجود در قرآن كريم مي پردازيم. سوره «غاشيه» به مثابه يكي از نمونه هاي بارز زباني نظام مند، مشحون از نشانه هاي كلامي است كه كلمات متجانس آفريننده ضرب آهنگ دروني آيات و فواصل آيات به موسيقي بيروني آيات مي انجامد. در اين پژوهش براساس تحليل زباني در سه سطح آوايي، واژگاني و دستوري به سبك شناسي سوره غاشيه پرداخته مي شود. پژوهش حاضر با تكيه بر روش توصيفي_تحليلي مي كوشد تا نشان دهد كه ويژگي هاي زباني در آيات قرآن كريم است كه موجب تغيير سبك در آيات در سطوح مختلف مي گردد. به كارگيري تكنيك هاي تكرار، سجع، جناس، مراعات النظير و تضاد علاوه بر آهنگين ساختن خويش بر ظرافت بلاغي نيز تأكيد دارد. در واقع اين ويژگي هاي سبكي سبب تناسب مفاهيم و آهنگين ساختن اين سوره مباركه شده است