بررسي جامعه‌شناختي نحوه پايبندي شاغلان كسب و كارهاي كاذب در شهر تهران به پروتكل‌هاي بهداشت اجتماعي در دوران كرونا

موضع پژوهش حاضر بررسي جامعه‌شناختي نحوۀ پايبندي شاغلان كسب و كارهاي كاذب در شهر تهران به پروتكل‌هاي بهداشت اجتماعي در دوران كرونا بود. جهت بررسي اين موضوع از روش تحليل تماتيك استفاده شد. در اين پژوهش از مصاحبه‌هاي عمقي نيمه‌ساختار يافته براي گرداوري داده‌‌ها استفاده شد. جامعه آماري پژوهش مشتمل بر كليه شاغلان كسب و كارهاي كاذب در شهر تهران بود كه در اين پژوهش شامل دستفروشان و كارگران فصلي مي‌شد. به طور كلي پژوهشگر پس از انجام 31 مصاحبه، به اشباع نظري دست يافت و اين نكته را دريافت كه مصاحبه جديد، حاوي هيچ نوع اطلاعات تازه‌اي نخواهد بود. يافته‌هاي پژوهش نشان داد كه پايبندي شاغلان اشتغال‌هاي كاذب كلانشهر تهران به دستورالعمل‌هاي بهداشتي در دوران كرونا نحت تأثير متغيرهاي اقتصادي اشكال متعددي به-خود گرفته است. بنا به يافته‌ها، مصاحبه‌شوندگان در قالب الگوهاي رفتاري متفاوتي نظير «نقض تام و تمام پايبندي، پايبندي مشروط و پايبندي تظاهري» با كرونا مواجهه پيدا كرده‌اند. علاوه بر اين يافته‌هاي پژوهش نشان داد كه بيماري كرونا نوعي بحران فراگير و دوگانه را براي برخي از مصاحبه‌شوندگان به وجود آورده است؛ به صورتي كه اين افراد طي اين دوران مجبور بوده‌اند هم با ويروس كرونا دسته‌ وپنجه نرم كنند و هم مايحتاج زندگي خود و خانواده‌شان را تأمين كنند. هم‌چنين يافته‌هاي پژوهش نشان داد كه اكثر شاغلان كسب و كارهاي كاذب به‌دليل تعلق به يك طبقه اقتصادي در مواجهه با كرونا رفتار، برداشت و ديدگاه‌هاي نزديكي داشته‌اند.