رابطه سبك‌هاي دل‌بستگي با اعتياد به سايت‌هاي شبكه‌‌هاي اجتماعي آنلاين با نقش واسطه‌اي حمايت اجتماعي آنلاين

تحقيقات گذشته نشان مي دهد كه سبك هاي دل بستگي تأثير زيادي بر استفاده اعتيادآور از سايت هاي شبكه هاي اجتماعي آنلاين دارد. هدف پژوهش حاضر، بررسي رابطه دلبستگي با اعتياد به سايت‌هاي شبكه‌هاي اجتماعي آنلاين با نقش واسطه‌اي حمايت اجتماعي آنلاين است. جامعه آماري اين پژوهش، كابراين فضاي مجازي ساكن استان كردستان بودند كه در اسفندماه سال ۱۴۰۰ از حداقل يكي از شبكه‌هاي اجتماعي آنلاين(اينستاگرام، تلگرام، واتس آپ، توئيتر، يوتيوب، فيسبوك،اسنپ چت، ايميل و سايت ها يا برنامه هاي دوست يابي مانند تيندر) استفاده مي‌‌كردند. نمونه شامل ۳۸۴ نفر(بر اساس فرمول كوهن؛ براي جامعه محدود و حجم نامعين)از كاربران فضاي مجازي بود كه به روش غيراحتمالي انتخاب شده بودند و به پرسشنامه‌ سبك‌هاي دلبستگي بزرگسالان Collins Read (1990)، مقياس اعتياد به شبكه‌هاي اجتماعي مبتني بر موبايل خواجه‌‌احمدي و همكاران (۱۳۹۵)، و مقياس حمايت اجتماعي آنلاين Nick, et al (2018) پاسخ دادند. براي تحليل داده‌ها از روش‌هاي آماري توصيفي و استنباطي (ميانگين، انحراف معيار، رگرسيون همزمان، و ضريب همبستگي پيرسون) در نرم‌افزار spss23 استفاده شد. يافته‌هاي پژوهش نشان مي‌دهد كه بين سبك‌‌هاي دلبستگي اضطرابي/دوسوگرا، و اجتنابي با اعتياد به سايت‌هاي شبكه‌هاي اجتماعي آنلاين رابطه مثبت معنادار وجود دارد. اما رابطه سبك‌ دلبستگي ايمن با اعتياد به سايت‌هاي شبكه‌هاي اجتماعي آنلاين معنادار نيست. همچنين، بين سبك‌ دلبستگي اضطرابي/دوسوگرا با حمايت اجتماعي آنلاين رابطه مثبت معنادار وجود دارد، اما بين سبك‌هاي دلبستگي اجتنابي و ايمن با حمايت اجتماعي آنلاين رابطه معنادار وجود ندارد. و نيز، بين حمايت اجتماعي آنلاين با اعتياد به سايت‌هاي شبكه‌هاي اجتماعي آنلاين رابطه مثبت معنادار وجود دارد. تحليل داده‌ها از طريق شاخص VAF نشان مي‌دهد كه حمايت اجتماعي آنلاين به عنوان متغير ميانجي، اثر جزئي در رابطه بين سبك‌هاي دلبستگي بزرگسالان و اعتياد به سايت‌هاي شبكه‌هاي اجتماعي آنلاين دارد.