پيامدهاي كرونا براي موسيقي ايران

در دورۀ شيوع ويروس كرونا، هنر- صنعت موسيقي، تغييرات چشمگيري را تجربه كرده است كه باعث بازانديشي‌هاي جدي در رويه‌هاي معمول فعاليت در اين حوزه شده‌اند. اين بازانديشي و تجديدنظر در مناسبات رايج در يك حوزه، هم‌زمان كه منادي دستاوردهايي عميق براي آينده است، مي‌تواند چالش‌هايي گسترده را به همراه داشته باشد كه آيندۀ هنرـ‌صنعت موسيقي را رقم مي‌زنند. به همين دليل هدف اصلي پژوهش پيش‌رو، واكاوي پيامدهاي شيوع پاندمي كوويد-19 بر موسيقي ايران است. براي دستيابي به هدف پژوهش با 9 نفر از خبرگان حوزۀ موسيقي، مصاحبۀ عميق نيمه‌ساختاريافته صورت گرفته است. يافته‌هاي پژوهش مؤيد اين نكته هستند كه موسيقي ايران در دورۀ پاندمي در چهار حوزۀ اصلي توليد، توزيع، آموزش و مصرف با تحولاتي شگرف مواجه شده است و چشم‌اندازهاي نويني پيش روي موسيقي قرار گرفته‌اند كه باعث مي‌شوند موسيقي در ايران در مسيري متفاوت با دوره پيش از كرونا قرار گيرد. در اين شرايط، با توجه به عدم اجراي رويدادهاي موسيقيايي كه پيش‌تر به‌صورت حضوري (غيرمجازي) برگزار مي‌شدند، روند مجازي و شبكه‌اي شدن كه به‌صورت تدريجي در حال رخ دادن بود، تشديد يافت. با توجه به اينكه در بهره‌برداري از فضاي مجازي براي فعاليت‌هاي موسيقايي، آهنگ همساني بين جامعه هنري ايران و مخاطبان‌شان وجود ندارد و معمولاً مخاطبان بيشتر از ظرفيت‌هاي اين فضا استفاده مي‌كنند، با ادامۀ اين روند در درازمدت ممكن است ذائقۀ برخي كاربران ايراني فضاي مجازي به موسيقي خارجي گرايش يابد. به همين دليل، ايجاد ظرفيت‌هاي بيشتري براي حضور فعال‌تر جامعه هنري در فضاي مجازي ضرورت دارد.