بررسي عوامل موثر بر استقلال خبري در ايران

با اينكه آغاز به كار مطبوعات در ايران دولتي بوده و پس از آن نيز تحت نظر دولت وقت شكل گرفت، پس از آن نيز نوعي نگاه و كنترل هاي امنيتي بر مطبوعات حاكم بوده، به گونه اي كه مطبوعات ايران فراز و نشيب هاي زيادي را در اين سالها سپري كردند. بعد از انقلاب اسلامي رسانه ها افت و خيزهاي فراواني را از جنبه آزادي و استقلال تجربه كرده اند. هدف از اين پژوهش، بررسي عوامل موثر بر استقلال تحريريه ها و ارائه راهكارهايي براي ارتقاي آن مي باشد. اين تحقيق با روش كيفي و كاربردي است. براي اين منظور، مصاحبه نيمه ساختاريافته به شيوه اشباع تئوريك با 10 تن از مديران مسئول و دبيران خبرگزاري هاي غيردولتي و صاحبنظران عرصه رسانه به روش تحليل مضمون صورت گرفت. يافته هاي تحقيق نشان مي دهد ضعف اقتصادي رسانه و معيشت ناكافي خبرنگاران، عدم امنيت شغلي و تداوم ناپايدار كار، شيوه توزيع يارانه هي دولتي و دولتي شدن جذب آگهي، فقدان تشكل صنفي خبرنگاري قوي، ترس از سابقه دارشدن امنيتي خبرنگاران، خودسانسوري، كنترل هاي مستقيم و غيرمستقيم دولتي و عدم امكان بروز خلاقيت عواملي هستند كه بيشترين تاثير را در روند استقلال خبرگزاري ها دارند.