ارائه چارچوبي سياستي براي تطابق عرضه و تقاضاي نيروهاي دانشي از طريق ارتقاي فعاليت كسب‏ وكارهاي فناور در حوزه ي منابع انساني

ظهور فناوري ‏هاي جديد و تحولات ديجيتال منجر به منسوخ شدن بسياري از مشاغل و مهارت ‏هاي مرتبط با آنها و افزايش تقاضا براي مهارت‏ هاي فناورانه و نوين شده است. به اين‏ ترتيب براي حل معضل فقدان ‏تطابق عرضه و تقاضاي نيروهاي دانشي، راهكارهاي متفاوتي از سوي پژوهشگران و متخصصان پيشنهاد مي‏ شوند. از جمله راهكارهاي مورد توجه، ارتقاي فعاليت كسب‏ وكارهاي فناور در حوزه ي منابع انساني است. در مطالعه ي حاضر سعي شده است تا با بررسي جامع پيشينه ي پژوهش و انجام مطالع ه‏اي اكتشافي، چارچوبي سياستي براي تطابق عرضه و تقاضاي مهارت و نيروهاي دانشي از طريق ارتقاي فعاليت كسب‏ وكارهاي فناور در حوزه منابع انساني ارائه شود. به اين منظور بعد از مرور پيشينه و شناسايي برخي از اقدام ‏هاي مرتبط، 14 مصاحبه نيمه‏ ساختاريافته با خبرگان اين حوزه انجام شد. در نتيجه ي تجزيه و تحليل داده‏هاي حاصل از مصاحبه ‏ها 21 تم فرعي مرتبط با فعاليت كسب‏ وكارهاي فناور در حوزه ي منابع انساني براي تسهيل تطابق عرضه و تقاضا شناسايي شدند كه در قالب شش مقوله ي محوري فرهنگ، زيرساخت‏ها و سامانه‏ هاي اطلاعاتي، قوانين و مقررات، مهارت و توسعه شغلي، محيط كسب‏وكار و همكاري‏هاي بين ‏المللي در بازار كار دسته‏ بندي شدند. در پايان نيز با منسجم ساختن يافته‏ هاي حاصل از مرور پيشينه ي پژوهش و انجام مصاحبه‏ ها با خبرگان، چارچوبي سياستي براي تطابق عرضه و تقاضاي نيروهاي دانشي از طريق ارتقاي فعاليت كسب‏ وكارهاي فناور در حوزه ي منابع انساني ارائه شده است. در چارچوب پيشنهادي آن دسته اقدام ‏هايي مورد توجه است كه جنبه سياستي دارند و دولت مي‏تواند با اجراي آنها به تطابق عرضه و تقاضاي نيروهاي كار دانشي كمك كند. اين راهكارها در سه دسته سياست‏هايي كه به ارتقاي فعاليت‏هاي مرتبط با عرضه‏ مي ‏انجامد، سياست‏ هايي كه به ارتقاي فعاليت‏هاي مرتبط با طرف تقاضا مربوط مي‏ شوند و سياست‏هايي دسته ‏بندي شده ‏اند كه به طور مستقيم با ايجاد زيرساخت‏هاي لازم و حمايت از كسب‏ وكارهاي فناور منابع انساني به تطابق عرضه و تقاضا كمك مي‏ كنند.