مفهوم و مباني قاعده خرق حجاب شخصيت حقوقي و پيامدهاي آن در حقوق انگلستان و ايران

در حقوق شركت‌هاي تجاري، اين قاعده كه يك شركت تجاري داراي شخصيت حقوقي جداگانه‌اي مي‌باشد يك قاعده بنيادي و اساسي است. جدايي شخصيت حقوقي شركت از شركا و مسؤوليت محدود شركا در قبال ديون شركت باعث گرديده است تا شركت‌هايي كه تابع نظام مسؤوليت محدود شركا هستند، پوشش مناسبي براي فعاليت‌هاي پرخطر و بعضاً متقلبانه شركا فراهم آورند. اين مسأله موجب به خطر افتادن اموال و دارايي شركت مي‌گردد، اما در عين حال ريسك چنين خطراتي به‌ واسطه مسؤوليت محدود شركا بيروني شده و به بستانكاران شركت تحميل مي‌گردد. قاعده خرق حجاب يك ضمانت اجراي انصافي است كه موجب كنار نهادن حجاب شخصيت حقوقي شركت و لغو قاعده مسؤوليت محدود شركاي كنترل‌كننده و مسؤوليت مستقيم آنها در قبال بستانكاران مي‌گردد. سؤال اصلي مطرح در اين تحقيق اين است كه آيا استقلال شخصيت حقوقي و مسؤوليت محدود شركاي شركت‌هاي تجاري مطلق است يا خير؟ جهت پاسخ به سؤال مطروح چند فرضيه مطرح شده است. اولين فرضيه استقلال مطلق شخصيت حقوقي شركت از شركا و در نتيجه مسؤوليت محدود شركا در قبال ديون و تعهدات شركت است. دومين فرضيه استقلال نسبي شخصيت شركت از شركا مي‌باشد كه در موارد خاصي مسؤول دانستن شركا در فرض بقاي شركت متصور است. به نظر مي‌رسد انتخاب دومين فرضيه يعني استقلال نسبي با واقعيت‌هاي موجود در حقوق شركت‌ها سازگارتر باشد و قاعده خرق حجاب كه يكي از موارد استثنايي بر قواعد استقلال شخصيت حقوقي و مسؤوليت محدود است با اين فرضيه متناسب‌تر خواهد بود.