بررسي راهبردهاي مديريتي رويارويي با تغييرپذيري هاي اقليم براي كاهش تنگدستي خانوارهاي كشاورز دشت همدان-بهار

رخداد تغييرپذيري‌هاي اقليم، از طريق ايجاد تغيير در عرضه و قيمت محصول‌هاي كشاورزي، سودآوري توليد در اين بخش را تحت الشعاع قرار مي‌دهد. لذا جنبه‌هاي مختلف تنگدستي همگام با دسترسي فيزيكي و اقتصادي به مواد غذايي دستخوش نوسان خواهد شد. بر اين مبنا به منظور سياست‌گذاري مؤثر براي سازگاري با شرايط جديد اقليمي، برآوردهاي درستي از تغييرپذيري‌هاي تنگدستي در جامعه كه در نتيجه‌ي تغييرپذيري‌هاي اقليم ايجاد خواهد شد، مورد نياز است. با توجه به اين رويكرد، در اين مطالعه پيامدهاي بالقوه‌ي پيش‌بيني‌هاي مختلف اقليمي بر الگوي كشت دشت همدان- ‌بهار، با در نظر گرفتن سال زراعي 1397-1396 به عنوان سال پايه، بررسي و ميزان تأثيرپذيري منبع‌هاي آبي، توليد، درآمد و در پي آن، تنگدستي جامعه‌ي روستايي در بخش كشاورزي اين دشت ارزيابي شد. نتايج نشان داد كه با در نظر گرفتن رويكردي ميانه در پيش‌بيني تغييرپذيري‌هاي اقليم، همگام با افزايش سالانه‌ي عمق پمپاژ آب زيرزميني به ميزان 0/86 متر در دوره‌ي برنامه‌ريزي 20 ساله‌ي تحقيق، ارزش حال درآمد خالص توليدكنندگان و در پي آن شاخص‌هاي نسبت سرشمار تنگدستي، شكاف تنگدستي و شدت تنگدستي در بخش كشاورزي منطقه در مقايسه با شرايط كنوني به ترتيب به ميزان 13 درصد كاهش، 15، 33 و 17 درصد افزايش خواهد يافت. با اين حال، اتخاذ راهبردهاي مديريتي، بهبود شكل‌هاي مختلف تنگدستي به ترتيب تا سطح 9، 20 و 10 درصد را در پي خواهد داشت.