بررسي ديدگاه ابن تيميه درباره روايت عقل

اسلام به تعقل و تفكر اهميت زيادي داده و در آيات و روايات متعددي بر به كار گيري عقل تأكيد كرده است. در اين زمينه روايات متعددي در منابع روايي فريقين در باب فضيلت داشتن عقل نقل شده است؛ اما از آنجا كه سلفي‌ها و در رأس آنها ابن‌تيميه معرفت شناسي را منحصر به راه نقل مي‌دانند و از راه عقل گريزانند؛ روايات وارده در باره فضيلت عقل را مجعول مي‌دانند. ابن‌تيميه ادعا مي‌كند كه هيچ روايت صحيحي در رابطه با فضيلت عقل وجود ندارد. اين در حالي است كه از نظر برخي از محدثين اهل سنت اين روايات داراي اصل بوده و سند برخي از آنها قابل دفاع است؛ علاوه بر اين كه ضعيف بودن اين نوع از روايات به معني كنار گذاشتن آنها نيست؛ بلكه راه‌هايي براي تقويت آنها وجود دارد؛ به علاوه اين كه عمل به محتواي آنها با كتاب و سنت منافاتي ندارد. در تحقيق پيش رو با روش توصيفي و تحليلي به بررسي نظرات ابن‌تيميه درباره روايات عقل پرداخته مي‌شود.