حكومت ديني در انديشۀ سيد قطب از تئوري تا عمل

برپاييِ حكومت اسلامي، همواره به‌عنوان آرمان بسياري از انديشمندان اسلامي شناخته مي‌شود. سيد قطب در اين ميان با ارائه نظريۀ جامعۀ جاهلي و لزوم دگرگوني آن به‌منظور نيل به حكومت اسلامي، تأثير بسزايي بر گروه‌هاي راديكال و جهادي معاصر دارد. مقالۀ پيشِ رو به بررسي و نقد انديشۀ سيد قطب در باب چگونگي ايجادِ حكومت ديني مي‌پردازد. نويسندگان بسياري به بررسي و نقد انديشه‌هاي سيد قطب پرداخته‌اند؛ اما هيچ‌يك تابه‌حال، استراتژي سيد قطب در باب وصول به حكومت ديني را موردتوجه قرار نداده و از زاويۀ‌ چگونگي ايجاد حكومت اسلامي، انديشه‌هاي وي را بررسي نكرده‌اند. تحقيق پيشِ ‌رو با بررسي استراتژي سيد قطب و روش‌شناسي او در ايجاد حكومت اسلامي، به تقرير گفتمان وي در سه محورِ جامعۀ الگو، جامعۀ جاهلي و راهِ مقابله با آن و ايجاد حكومت ديني با تأكيد بر جهاد نظامي پرداخته و ضمن نقد منطقي و تاريخيِ ركن اول و ركن دوم و همچنين نقد قرآني، روايي و جامعه‌شناختيِ ركن سوم به اين نتيجه مي‌رسد كه بر اساس آيات قرآن، مسير صحيح دستيابي به حكومت ديني از طريق ايجاد انقلاب دروني آحاد افراد جامعه شروع مي‌شود و با منتهي‌شدن به انقلاب فرهنگي جامعه، زمينۀ برپاييِ حكومت ديني به دست افراد جامعه _ نه قواي نظامي _ حاصل مي‌شود.