مقايسه تأثير برخي كودهاي آلي و نانوكود زيستي بر صفات مورفولوژيك و تركيبات عصاره گياه دارويي سرخارگل (Echinacea purpurea L.)

استفاده بي رويه از آفت كش ها و كودهاي شيميايي باعث مشكلات زيست محيطي شده است. استفاده از كودهاي آلي و زيستي در برنامه هاي مديريتي مي توانند موجب كاهش مصرف مواد شيميايي شوند. پژوهش حاضر با هدف بررسي تأثير سطوح مختلف ورمي كمپوست (صفر، 5، 10، 15 و 20 گرم در دو كيلوگرم خاك)، نانوكود بيولوژيك (صفر، 1، 2 و 3 گرم در دو كيلوگرم خاك)، بيوچار (صفر، 1.25، 2.5، 5 و 10 گرم در دو كيلوگرم خاك) و همچنين تركيب كودهاي ورمي كمپوست- نانوكودزيستي (10 گرم ورمي كمپوست-2 گرم نانوكود زيستي در دو كيلوگرم خاك) و ورمي كمپوست-بيوچار (10 گرم ورمي كمپوست-2.5 گرم بيوچار و 10 گرم ورمي كمپوست-5 گرم بيوچار در دو كيلوگرم خاك)، روي برخي ويژگي هاي مورفولوژيكي و ميزان تركيبات فنلي عصاره گياه دارويي سرخارگل (Echinacea purpurea L.) انجام گرفت. نتايج نشان داد كه گياهان كشت شده در تيمار تركيبي ورمي‏كمپوست-بيوچار در مقايسه با ساير تيمارهاي كودي، داراي بالاترين مقادير طول ريشه (29.97 سانتي متر)، وزن خشك شاخساره (10.54 گرم) و سطح برگ (147.40 ميلي متر مربع) بودند. همچنين كاربرد تركيب ورمي كمپوست- نانوكود زيستي نسبت به ساير تيمارها، وزن تر ريشه (34.84 گرم) و وزن خشك ريشه (6.54 گرم) بيشتري را نشان داد. بيشترين ميزان وزن تر شاخساره در مقايسه با تيمارهاي كودي ديگر در تيمار 5 گرم بيوچار به ميزان 35.37 گرم به ازاي هر گلدان مشاهده گرديد. همچنين كشت گياه دارويي سرخارگل تحت تيمار تركيبي ورمي كمپوست - بيوچار بر ميزان تركيبات فنلي عصاره گياه مذكور تأثير بهتري داشت كه مقدار 0.123 ميلي گرم بر ليتر بود.