تحقق قانون طلايي اخلاق؛ بررسي موانع و راهكارهاي بينشي

قانون طلايي به عنوان يك قانون عام اخلاقي توصيه مي كند كه؛ با ديگران بگونه اي رفتار كن كه در همان موقعيت رضايت مي دهي با تو چنان رفتار شود. عليرغم تصديق اين قانون از سوي تمام انسان ها، به نظر مي رسد نوعي شكاف بين نظر و عمل به اين قانون وجود دارد. بخشي اين شكاف، در موانع مربوط به ساحتِ بينشي انسان ريشه دارد كه نيازمند واكاوي است. از اين رو، مساله اصلي در اين پژوهش كه با روش توصيفي ـ تحليلي انجام شده، اين است كه عمده ترين موانع مربوط به ساحت بينشيِ انسان بر سر راه تحقق اين قانون چيست و چه راهكارهايي در جهت رفع اين موانع مي توان ارائه داد. يافته هاي تحقيق حاكي از آن است كه؛ ضعف قوه تخيل، عدم داشتن تصوير دقيق از برابري انسان ها، و نيز متاثر بودن شناختِ پسند و ناپسند از عواطفِ انساني، از عمده ترين موانع بينشيِ انسان در جهت تحقق اين قانون است. بر همين اساس، تقويت قوه تخيّل، درك همساني انسان ها در ساختار وجودي، و مهار و جهت دهيِ عواطف و احساسات را مي توان از جمله راهكارهاي ناظر به موانع بينشي دانست. در حقيقت ضعف انسان ها در تخيّل و عدم درك ساختار مشترك موجب شده است تا تصوير دقيقي از اين قانون نداشته باشند و در تعاملات اجتماعي، آن را بكار نبندند. از اين رو، لازمه تحقق اين قانون رفع موانع مذكور بر اساس راهكارهاي بيان شده در اين مقاله است.