تدوين سناريوهاي آينده صنعت ساختمان مبتني بر فناوري‌هاي نوين

هدف: آينده صنعت ساختمان، به‌طور فزاينده‌اي متأثر از تكنولوژي‌هاي نوين است. به‌منظور اتخاذ راهبردهاي مناسب در رويارويي با تكنولوژي‌هاي نوين، شناخت آينده‌هاي محتمل صنعت ساختمان، امري ضروري است. پژوهش حاضر، با هدف تبيين عدم قطعيت‌هاي تكنولوژيك و تدوين سناريوهاي آينده صنعت ساختمان انجام شده است. روش: پژوهش حاضر از لحاظ هدف، كاربردي است و با تركيبي از روش‌هاي كمي و كيفي انجام شده است. نخست؛ براي تعيين پيشران‌هاي تكنولوژيك، از روش مطالعه كتابخانه‌اي، سپس جهت تبيين عدم قطعيت‌هاي تكنولوژيك، از روش تحليل ساختاري و در آخر، براي تدوين سناريوهاي آينده صنعت ساختمان، از روش شوارتز استفاده شده است. جامعه آماري پژوهش، از خبرگان صنعت ساختمان تشكيل شده است. يافته ‌ها: در اين پژوهش، 9 عدم قطعيت‌ تكنولوژيك تأثيرگذار بر آينده صنعت ساختمان شناسايي و براي هركدام از عوامل، سه حالت نزول، ركود و پيشرفت در نظر گرفته شده است. تحليل داده‌ها، توسط نرم‌افزار سناريو ويزارد، بيانگر وقوع هشت سناريوي قوي و محتمل مي‌باشد. پس از دسته‌بندي نتايج، سبد سناريوها، مشتمل بر چهار گروه سناريوي پيشرفت، معطوف به پيشرفت، معطوف به ركود و معطوف به نزول تدوين شده است. نتيجه‌ گيري: در سناريوي پيشرفت، 89 درصد عدم قطعيت‌هاي تكنولوژيك، در وضعيت توسعه كاربرد قرار گرفته‌اند. در سناريوي معطوف به پيشرفت، 56 درصد عوامل، در وضعيت پيشرفت قرار دارند كه بيانگر توسعه كاربرد عوامل كليدي تكنولوژيك است. در سناريوي معطوف به ركود، هيچ‌گونه پيشرفتي در كاربرد عدم قطعيت‌هاي تكنولوژيك صورت نگرفته و در وضعيت ايستا قرار گرفته‌اند. در سناري معطوف به نزول، عدم قطعيت‌هاي تكنولوژيك، در وضعيت كاهش كاربرد قرار گرفته‌اند.