بررسي رابطه شاخص‌هاي غبارناكي با عمق اپتيكي ريزگردها در محدوده تالاب هورالعظيم

پديده گردوغبار در سال‌ هاي اخير يكي از مهم‌ ترين چالش‌ هاي محيط زيستي بوده كه فعاليت ‌هاي مخرب انساني باعث تشديد اين پديده شده است. با توجه به اين كه امروزه تالاب‌ ها در تعادل آب و هوا و هم چنين جلوگيري از ورود ريزگردها نقش اساسي دارند، پژوهش حاضر با هدف تحليل رابطه ي عمق اپتيكي ذرات آئروسل‌ ها (AOD) با شاخص ‌هاي زميني غبارناكي در محدوده تالاب هورالعظيم انجام شد. بدين منظور، محصول روزانه AOD، باندهاي سنجنده موديس و داده‌ هاي ساعتي رخدادهاي گردوغبار مربوط به 3 ايستگاه هواشناسي اهواز، صفي‌ آباد و مسجد سليمان در بازه زماني 18 ساله (2000-2018) از منابع تأمين آنها، اخذ گرديد. از داده‌هاي ساعتي ثبت شده در ايستگاه‌هاي سينوپتيك براي محاسبه شاخص طوفان گردوغبار  (DSI) و  از باندهاي سنجنده موديس براي استخراج شاخص‌هاي BTD، BTDI، TIIDI، TDI، Miller و NDDI استفاده شد. از روش رگرسيون خطي و غيرخطي براي تحليل ارتباط شاخص‌هاي مذكور با AOD بهره گرفته شد. نتايج حاصل از تحليل ارتباط بين DSI-AOD عملكرد بسيار ضعيف اين شاخص را در تحليل رخدادهاي گردوغبار در هر سه ايستگاه مطالعاتي نشان داد (R^2 0.2). در ايستگاه‌هاي اهواز، صفي‌آباد و مسجد سليمان حداكثر مقدار R^2  به ترتيب بين AOD-BTDI (0.48)، AOD-Miller (0.503) و AOD-BTD (0.50) مشاهده شد. اين نتايج بيانگر آن است كه  به طور متوسط حدود 50% از تغييرات عمق اپتيكي آئروسل‌ها با استفاده از سه شاخص BTDI، Miller و BTD قابل تبيين است. بنابراين استفاده از اين شاخص‌ها به منظور تحليل رخدادهاي گردوغبار در اطراف تالاب هورالعظيم، داراي كارايي زيادي نيست.