تحليلي بر روابط تعاملي عوامل مؤثر بر توسعه عملكرد مديريت دولتي خدمت‌محور سازمان‌هاي دولتي جمهوري اسلامي ايران

تحقيق حاضر با هدف تحليلي بر روابط تعاملي عوامل مؤثر بر توسعه عملكرد مديريت دولتي خدمت محور سازمان‌هاي دولتي جمهوري اسلامي ايران طراحي و اجرا گرديد. تحقيق حاضر از جمله تحقيقات آميخته مي‌باشد كه به‌صورت روش‌هاي كيفي و كمي انجام گرديد و با توجه به كاربرد آن در محيط‌هاي سازماني، از جمله تحقيقات كاربردي مي‌باشد. در بخش كيفي از روش دلفي و در بخش كمي از روش ديمتل استفاده گرديد. روش گردآوري اطلاعات در تحقيق حاضر به‌صورت كتابخانه اي و ميداني بود. جامعه آماري پژوهش حاضر شامل اساتيد دانشگاهي رشته مديريت دولتي بودند كه در زمينه موضوع پژوهش، پژوهش هايي انجام داده باشند (حداقل دو مورد كتاب، مقاله پژوهشي، مقاله همايشي(سخنراني)، طرح پژوهشي و ...) و همچنين مديران سازمان هاي دولتي منتخب كه داراي تحصيلات دكتري بودند. به‌منظور شناسايي اين نمونه‌ها، از روش نمونه گيري هدفمند استفاده گرديد. در نهايت تعداد 14 نفر به‌عنوان نمونه تحقيق مشخص گرديدند. به عبارتي با توجه به ماهيت روش كمي پژوهش (رويكرد ديمتل) كه نياز به خبرگان و افراد آگاه به موضوع پژوهش دارند؛ لذا جامعه آماري پژوهش در بخش كيفي و كمي يكسان بود. ابزار گردآوري تحقيق حاضر در بخش كيفي، مصاحبه نيمه ساختاريافته مي‌باشد. در قسمت تجزيه‌وتحليل كمي تحقيق، از روش ديمتل استفاده شد. با توجه به نتايج مشخص گرديد كه تعالي دروني و تحول مديريتي به‌عنوان عوامل علي و پويايي سازماني، دانش فني و سيستم انگيزشي به‌عنوان عوامل معلولي مؤثر بر توسعه عملكرد مديريت دولتي خدمت محور سازمان‌هاي دولتي جمهوري اسلامي ايران مي باشد.