اثر بخشي برنامه كاربردي «كاگنو ژن» ﺑﺮ مهارت‌هاي ارتباطي در ميان دانشجويان

مقدمه: در دنياي امروزي مفهوم مراقبت سلامت روان الكترونيكي مطرح است كه به كمك آن مراقبت‌ها، مهارت‌ها ديگر محدود به موقعيت زماني و مكاني افراد نمي‌باشد و افراد نيازمند به مراقبت رواني مي‌توانند با دريافت و نصب برنامه‌هاي كاربردي (اپليكيشن) روي تلفن همراه از اين خدمات بهره‌مند شوند. نرم‌افزار كاربردي كاگنو ژن (Cognogene) براي ارائه خدمات سلامت روان الكترونيكي در بستر تلفن‌هاي هوشمند به وجود آمده است. اين پژوهش با هدف بررسي اثر بخشي برنامه كاربردي «كاگنو ژن» ﺑﺮ مهارت‌هاي ارتباطي در ميان دانشجويان انجام شد. روش: جامعه آماري اين پژوهش 104 دانشجوي شاغل به تحصيل دانشگاه تهران در نيمسال اول سال تحصيلي 1401-1400 در نظر گرفته شد. تعداد 52 ﻧﻔﺮ در ﮔﺮوه آزﻣﺎيﺶ و 52 ﻧﻔﺮ در ﮔﺮوه ﮐﻨﺘﺮل به صورت تصادفي انتخاب شدند. گروه آزمايش، آﻣﻮزش اﻟﮑﺘﺮوﻧﯿﮑﯽ (شامل ويدئوكليپ‌ها، تمرين روزانه، برنامه‌هاي انگيزشي) را در 21 جلسه دريافت كردند و گروه ﮐﻨﺘﺮل مداخله‌اي دريافت نكرد. براي جمع‌آوري داده‌ها، از ﭘﺮﺳﺸﻨﺎﻣﻪ مهارت‌هاي ارتباطي كوئين دام در دو مرحله ﭘﯿﺶآزﻣﻮن و ﭘﺲآزﻣﻮن استفاده ﺷﺪ. داده‌ﻫﺎ ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از روش ﺗﺤﻠﯿﻞ واريانس يك طرفه ﺗﺤﻠﯿﻞ شدند. نتايج: يافته‌ها ﻧﺸﺎن داد ﮐﻪ مداخله صورت گرفته باعث ايجاد تفاوتي معنادار در ميانگين همه شاخص‌هاي مورد پژوهش مهارت‌هاي ارتباطي به جزء شاخص‌هاي «دريافت و ارسال پيام» و «كنترل عاطفي» گرديده است. نتيجه‌گيري: آموزش از طريق برنامه كاربردي «كاگنو ژن» مي‌تواند به عنوان مكمل همراه ساير روش‌هاي آموزشي ديگر براي بهبود مهارت‌هاي ارتباطي استفاده گردد.