مطالعه روند تغييرات فرين‌هاي دماي شهرهاي منتخب با استفاده از مدل شبكه عصبي مصنوعي

هدف از تحقيق حاضر مطالعه و پيش‌بيني دماهاي حدي مخاطره‌آميز، در بعضي از شهرهاي مركزي ايران مي‌باشد كه براي اين كار از داده‌هاي حداقل و حداكثر دما پانزده ايستگاه هواشناسي (شهرهاي: اصفهان، شهرضا، نطنز، نائين، اردستان، سمنان، شاهرود، گرمسار، دامغان، يزد، بافق، گاريز، ميبد، قم و سلفچگان) در منطقه مورد مطالعه براي بازه زماني (2019 - 1999) با استفاده از روش نوآورانه مدل‌هاي شبكه عصبي مصنوعي هيبريد و شبكه عصبي تطبيقي ANFIS انجام شد و در نهايت براي اولويت‌سنجي مناطق بيش‌تر در معرض افزايش دما، از مدل‌هاي تصميم‌گيري چند متغيره نوين تاپسيس و ساو استفاده شد. نتايج پژوهش نشان داد كه با توجه به مدل‌سازي صورت گرفته براساس مدل شبكه عصبي تطبيقي ANFIS براي پيش‌بيني فرين‌هاي دماي ايستگاه‌ها، كم‌ترين ميانگين خطاي آموزشي و ميانگين خطاي اعتبارسنجي براي حداقل دما به ترتيب با مقدار 0.01 براي ايستگاه يزد و 1.66 درصد براي ايستگاه دامغان به دست آمد. و كم‌ترين ميانگين خطاي آموزشي و ميانگين خطاي اعتبارسنجي براي حداكثر فرين دماي به ترتيب با مقدار 0.016 براي ايستگاه گرمسار و 9.39 درصد براي ايستگاه شاهرود به دست آمد. حداكثر فرين دماي براساس مدل تاپسيس دو ايستگاه گرمسار و بافق به ترتيب با درصد 1 و 0.96، در اولويت بيش‌تر در افزايش دما قرار خواهند داشت و براساس مدل ساو دو ايستگاه گرمسار و سلفچگان به ترتيب با درصد 1 و 0.98، بيش‌ترين احتمال را در معرض افزايش دما را به خود اختصاص دادند.