بررسي آماري روند تغييرات دماي تر در ايران مركزي

در اين پژوهش داده‌هاي دماي تر ايستگاه‌هاي ايران مركزي در ماه‌هاي مختلف و فصل‌هاي گرم، سرد و گذر از ديدگاه آماري بررسي شد. نتايج نشان داد كه وجود روند صعودي در فصل سرد در يازده ايستگاه تاييد و در دو ايستگاه رد شد. بيشترين شيب خط روند در اين فصل در ايستگاه‌هاي قم و داردان و سپس اراك و نطنز با مقادير به ترتيب 0.53+ و 0.52+ درجه بر ده سال بدست آمد. كمترين مقدار در اين فصل متعلق به ايستگاه اصفهان با مقدار 0.17+ درجه بر ده سال بود. در فصل گذر وجود روند صعودي فقط در يك ايستگاه تاييد و در 11 ايستگاه رد شد. بيشترين شيب خط روند در اين فصل در ايستگاه قم به مقدار0.40+ درجه بر ده سال بدست آمد. در فصل گرم در ايستگاه‌هاي يزد، اصفهان، گرمسار، بافق، رباط پشت‌بادام، كاشان، خور و بيابانك، نائين، شهرضا، اردستان، گلپايگان و كبوترآباد شيب خط نزولي است و در بقيه ايستگاه‌ها شيب خط صعودي مي‌‌باشد. وجود روند صعودي در ايستگاه‌هاي اراك و سمنان تاييد نشد و در ايستگاه‌هاي شاهرود، قم، نطنز و داران مورد تاييد قرار گرفت كه بيشترين شيب خط روند به ايستگاه‌هاي داران و قم با مقادير 0.30+ و 0.27+ درجه بر ده سال تعلق دارد. چنين به نظر مي‌رسد كه وجود روند صعودي تاييد شده بر داده‌هاي ميانگين دماي تر در فصل‌هاي گرم و گذر كه در اثر تغيير اقليم و بهم خوردن شرايط محيطي حاكم بر ايستگاه‌ها ايجاد شده است، سبب شود تا در ده‌هاي پيش رو در مناطق مسكوني قم، داران، شاهرود و نطنز، شرايط آسايش زندگي از حالت تعادل خارج شود و ساكنان آن در استفاده از تهويه متبوع سرمايشي متداول مانند كولر آبي به استفاده از تهويه سرمايشي مانند كلر گازي كه هزينه زيادي از بابت مصرف انرزي بر خانوار تحميل مي‌كند، روي آورند.