تحليل نقش فضاهاي شهري در امنيت زنان (نمونه: شهرشيروان)

مقدمه: شهر شيروان مانند بسياري از شهرهاي كشور با مسائلي مواجه است كه امنيت اجتماعي شهروندان و به‌ويژه زنان را با مشكل مواجه ساخته است. براي حل اين مسائل، لازم است ابعاد مختلف امنيت از منظر زنان به‌طور ويژه شناسايي و براي اصلاح آن برنامه‌ريزي شود. لذا هدف اين پژوهش شناخت وضعيت شهر شيروان از نظر شاخص‌هاي امنيت زنان،شناسايي مهم‌ترين عوامل كاهش امنيت زنان در اين شهر و ارائه راهكارهاي مناسب مي‌باشد. داده و روش: مقاله از نظر روش توصيفي ـ تحليلي و از نظر هدف كاربردي است. داده‌ها با توزيع پرسشنامه ميان 384 نفر از زنان شهر شيروان به دست آمده است. نتايج با استفاده از ضريب همبستگي اسپيرمن، تحليل عاملي اكتشافي و آزمون تعقيبي بونفروني در محيط SPSS تحليل شده است. يافته‌ها: ميانگين هفت بعد پايين‌تر از 3 است. بررسي ضريب همبستگي اسپيرمن نشان مي‌دهد رابطه ابعاد كيفيت زندگي و دسترسي، بعد رفتاري و فرهنگي – اجتماعي، بعد مديريت شهري و مبلمان شهري، بعد فضايي و كالبدي داراي همبستگي در سطح متوسط و مثبت و اين رابطه‌ها معنادار مي‌باشد. در تحليل عامل اكتشافي نيز 15 عامل كه زيربناي 59 متغير پژوهش هستند شناسايي گرديد. 15 عامل استخراج‌شده نهايي توانسته‌اند 65/82 درصد از واريانس همه متغيرهاي پژوهش را تبيين نمايند. نتيجه‌گيري: در مجموع وضعيت شاخص‌هاي امنيت زنان در شهر شيروان مطلوب نمي‌باشد. همچنين عوامل كالبدي و مبلمان شهري مهمترين عوامل كاهش امنيت زنان در فضاهاي شهري شيروان مي‌باشد و نياز است كه در راستاي ارتقاي امنيت زنان در فضاهاي شهري مورد توجه ويژه مديران شهري قرار گيرد. فضاهاي ناامن زيادي در شهر شيروان وجود دارد كه اكثريت جامعه زنان اين شهر از آن آگاه هستند و مترصد توجهي ويژه از سوي مسئولان شهري به اين فضاها مي‌باشند.