عوامل مديريت منابع انساني سبز و پيامدهاي به‌ كارگيري آن در راستاي سياست‌هاي كلي نظام اداري با ديدگاه زيست‌محيطي

امروزه بهره‌گيري از منابع انساني در مقام مهم‌ترين سرمايۀ سازماني و مديريت بهينۀ آن ضروري است. به‌دليل افزايش مسائل زيست‌محيطي، سازمان‌ها بايد به اقدامات مرتبط با توسعۀ پايدار نظير به‌كارگيري شيوه‌هاي مديريت منابع انساني سبز بيشتر توجه كنند. لذا در راستاي سياست‌هاي كلي نظام اداري، سازمان‌ها بايد درخصوص اقدامات مديريت منابع انساني و مديريت محيط‌زيست رويكردي راهبردي و همسو داشته باشند. در اين باره، مديريت منابع انساني سبز يك ركن مهم در توسعۀ پايدار و مديريت سبز است. هدف از اين پژوهش شناسايي عوامل محوري مديريت منابع انساني سبز و پيامدهاي آن در سازمان‌ها بوده است. روش پژوهش كيفي و مبتني بر مرور نظام‌مند تحقيقات پيشين و مصاحبۀ عميق با صاحب‌نظران شامل مديران، معاونان و كارشناسان بخش‌هايي از دانشگاه‌ها در سطح شهر تهران و سازمان حفاظت از محيط‌زيست و مشاوران منابع انساني بود كه در زمينۀ امور سبز فعاليت داشته‌اند. نمونه‌گيري با استفاده از روش هدفمند انجام شد و تعداد نمونه نوزده نفر تعيين گرديد. طبق يافته‌هاي پژوهش، عوامل محوري و پيامدهاي مديريت منابع انساني سبز شناسايي و اولويت‌بندي شد.