بررسي و تحليل اصول حاكم بر روابط خارجي در حكومت نبوي

سيره‌ پيامبر اكرم(ص)، در همه ابعاد براي ما مسلمانان حجت شرعي است. يكي از ابعاد سيره پيامبر(ص) روابط خارجي در حكومت آن حضرت است. هدف اين مقاله،‌ بررسي اصول حاكم بر روابط خارجي در سيره حكومتي پيامبر(ص) و شناخت چگونگي آن است. سؤال اين است كه روابط خارجي در حكومت نبوي بر چه اصولي استوار بود؟ براي پاسخ به سؤال فوق، به بررسي سيره‌ پيامبر(ص) در اين زمينه به روش توصيفي-تحليلي و با رويكرد تاريخي پرداخته شده و نتايج زير بدست آمده است:روابط خارجي در حكومت نبوي بر اصولي مانند؛ توحيد و خدامحوري، انحصار حاكميت براي خدا، جهاني بودن دين اسلام و رسالت پيامبر اكرم (ص)، برتري اسلام و نفي ولايت كفار و نفي سلطه آنان بر مؤمنان، برقراري ارتباط و پيمان عدم تعرض با كساني كه در صدد جنگ با مسلمانان و نفي اسلام نبودند، وفاي به عهد و پيمان، عدالتخواهي، دعوت و جهاد استوار بود. اين اصول از سيره پيامبر اكرم(ص) و از قرآن كريم كه سرچشمه سيره نبوي است، استنباط مي شود. پيامبر(ص) بر اساس اين اصول و با حفظ عزت و مصلحت مسلمانان، به دعوت اسلامي پرداخت و در زمان حياتش اسلام را در سراسر جزيره‌العرب گستراند و زمينه گسترش آن به ساير نقاط جهان را فراهم ساخت.