شماره ركورد :
1335519
عنوان مقاله :
بررسي فراواني تومورهاي ادنتوژنيك در بيوپسي‌هاي ارسال شده به دانشكده‌هاي دندان‌پزشكي اصفهان، شيراز و يزد
پديد آورندگان :
رضوي ، محمد دانشگاه علوم پزشكي اصفهان - دانشكده ي دندان‌پزشكي، مركز تحقيقات ايمپلنت هاي دنداني، پژوهشكده ي علوم دندان پزشكي - گروه آسيب‌شناسي دهان، فك و صورت , تدين ، نفيسه دانشگاه علوم پزشكي اصفهان - دانشكده ي دندان‌پزشكي - كميته ي پژوهش هاي دانشجويي , طباطبايي ، حسين دانشگاه علوم پزشكي شهيد صدوقي يزد - دانشكده ي دندان‌پزشكي، مركز تحقيقات عوامل اجتماعي موثر بر سلامت دهان و دندان - گروه آسيب‌شناسي دهان، فك و صورت , جعفري اشكاوندي ، زهره دانشگاه علوم پزشكي شيراز - دانشكده ي دندان‌پزشكي - گروه آسيب‌شناسي دهان‌، فك و‌ صورت , ملكي ، لاله دانشگاه علوم پزشكي اصفهان - دانشكده ي دندان‌پزشكي - گروه آسيب‌شناسي دهان، فك و صورت
از صفحه :
378
تا صفحه :
387
كليدواژه :
تومورهاي ادنتوژنيك , فراواني , ماگزيلا , منديبل
چكيده فارسي :
مقدمه: كيست‌ها و تومورهاي ادنتوژنيك ضايعاتي هستند كه در فك بالا و پايين و بافت نرم دهان يافت مي‌شوند. شناخت و تشخيص درست تومورهاي ادنتوژنيك ضروري است زيرا مي‌توانند ماهيت تهاجمي و يا عودكننده داشته و حتي به ندرت تغييرات بدخيمي از خود نشان دهند. هدف از اين مطالعه، بررسي فراواني تومورهاي ادنتوژنيك در شهرهاي اصفهان، شيراز و يزد بود. مواد و روش‌ها: اين مطالعه،‌ توصيفي- تحليلي از نوع مقطعي بود كه در دانشكده‌هاي دندان‌پزشكي اصفهان، شيراز و يزد انجام گرديد. پرونده‌ي نمونه‌هاي ثبت شده از سال اول تأسيس تا سال ۱۳۹۷ به تعداد تقريبي ۱۸۰۰۰ مورد بررسي شد. اطلاعات نمونه‌ها بر اساس جنس، سن، فك درگير و محل درگيري در فك مبتلا استخراج و ثبت گرديد. داده‌ها توسط آمار توصيفي و آزمون Chi-square تجزيه و تحليل شدند (0.05 p value). يافته‌ها: در اين مطالعه، در مجموع ۴۹۸ تومور ادنتوژنيك مورد بررسي قرار گرفت. تعداد تومورهاي ادنتوژنيك در شهرهاي اصفهان، شيراز و يزد به ترتيب ۳۱۳، ۱۳۰ و ۵۵ مورد بود. ميانگين سني بيماران (15.9 ± 30.1) سال و بيشتر بيماران در گروه سني ۲۰ تا ۴۰ سال و 53.4 درصد از بيماران زن بودند. درگيري منديبل نسبت به ماگزيلا در بين انواع تومورهاي ادنتوژنيك بيشتر بود (001/۰ p value). شايع‌ترين محل‌هاي درگيري، سمت راست منديبل (29.1 درصد) و سپس سمت چپ منديبل (28.3 درصد) و بيشترين تومور آملوبلاستوما (50.2 درصد) و سپس كمپلكس ادنتوما (16.7 درصد) بود. نتيجه‌گيري: با توجه به فراواني مشاهده شده براي تومورهاي ادنتوژنيك، شناخت ويژگي‌هاي كلينيكوپاتولوژيك اين ضايعات براي رسيدن به تشخيص و درمان سريع و مناسب ضروري است.
عنوان نشريه :
مجله‌ دانشكده‌ دندانپزشكي‌ اصفهان‌
عنوان نشريه :
مجله‌ دانشكده‌ دندانپزشكي‌ اصفهان‌
لينک به اين مدرک :
بازگشت