تحليل و ارزيابي عوامل مديريتي بر اساس ضوابط ساخت و ساز سبز در كلانشهر مشهد

از منظر زيست محيطي، ساختمان‌ها نيمي از مصرف انرژي و مواد خام در سراسر كره زمين را دربرمي‏‌گيرند و مسئول ۳۶ درصد زباله توليد شده هستند. به گزارش سازمان بهينه‌سازي مصرف سوخت، ميزان مصرف انرژي در ايران ۲/۵ برابر استاندارد جهاني است. در اين ميان شهر مشهد به عنوان دومين كلانشهر ايران، همواره در حال رشد و توسعه بوده و ساختمان‏‌هاي كنوني نه با برنامه و قواعد خاص زيست محيطي، بلكه بر اساس ضوابط محدودي ساخته شده‌اند، همچنين در اين ساختمان‌ها ايده طراحي اكولوژيكي و معماري سبز مغفول مانده است. لذا اين مقاله با هدف ارتقاء سطح كيفيت ساخت و ساز، كاهش مصرف منابع و اتلاف انرژي در بخش عظيم ساختمان در كلانشهر مشهد، سعي دارد با استفاده از روش توصيفي – تحليلي و  روش‌هاي گردآوري اسنادي و كتابخانه‌‏اي و بهره‌گيري از استانداردهاي بين‌المللي ساختمان سبز، به تبيين جايگاه ساختمان سبز در برنامه‏‌هاي توسعه شهري مشهد پرداخته و خلأهاي ضوابط و قوانين موجود استخراج گردد و سپس مديريت ساخت و ساز شهري كه از طريق سازمان‏‌هاي متولي (شهرداري و سازمان نظام مهندسي) مديريت مي‌‏شود در راستاي دستيابي به ساختمان سبز، بررسي و تحليل گردد. لذا نظرات ۲۱ نفر از كارشناسان جمع‌آوري و مصاحبه‌‏هاي صورت گرفته نحوه مديريت شهري مشهد در راستاي دستيابي به ساختمان سبز و خلأهاي موجود آن استخراج شد. در نهايت ضوابط ساخت ساختمان سبز در قالب ۷۰ شاخص و چهار مرحله عمر بنا (طراحي، اجرا، بهره‌برداري و نگهداري) و همچنين مدل پيشنهادي مديريتي ساختمان سبز در شهر مشهد، حاصل نهايي كار است. همچنين راهكارهاي لازم در جهت كاهش آسيب‌هاي زيست محيطي ساخت و سازهاي موجود شهري در قالب راهكارهاي مديريتي، آموزشي، تشويقي و فرهنگ‌سازي، نظارتي، توليد دانش فني و بومي دسته‌بندي و ارائه شده است.