فهم الگوي رفتاري تصميم‌گيري استراتژيك در سازمان‌هاي حوزوي

اين پژوهش مي‌كوشد الگوي رفتاري تصميم‌گيري استراتژيك را در سازمان‌هاي حوزوي كشف و فهم كند بنابراين، پژوهش حاضر از نظر هدف، توسعه‌اي بوده و از نظر روش گردآوري داده‌ها، ميداني است. جامعه آماري اين پژوهش، سازمان‌هاي حوزوي عمومي كشور هستند كه از بين آن‌ها 6 سازمان مطالعه شدند. در اين پژوهش، براي ساخت نظريه از استراتژي نظريه داده‌بنياد استفاده شد. با تحليل مضمون 30 مصاحبه با مديران سازمان‌هاي حوزوي، 292 كد اوليه، 231 كد ثانويه، 89 مفهوم، 26 طبقه فرعي و 6 طبقه اصلي به دست آمد. درنهايت، «تصميم‌گيري استراتژيك» به عنوان پديده محوري شناسايي و به مركز ثقل مدل پارادايمي تبديل شد. در مدل پارادايمي احصا شده، «پيشايندها و محرك‌هاي سازماني» به عنوان شرايط علّي، «فرهنگ سازماني حوزوي» به عنوان كنش‌ها و تعاملات (راهبردها)، «عوامل درون‌سازماني» به ان شرايط مداخله‌گر و «عوامل برون‌سازماني» به عنوان شرايط زمينه‌اي پيامدهاي استراتژيك را موجب مي‌شوند؛ پيامدهاي استراتژيك شامل مقوله‌هاي مديريت جهادي، مديريت تمركزگرا، لزوم توجه به پياده‌سازي استراتژي و لزوم توجه به كنترل استراتژيك است كه توجه به آن‌ها، مديريت عالي سازمان را ملزم مي‌كند در برخي شرايط، الگو و نوع رفتارهاي معطوف به تصميم‌گيري استراتژيك را تغيير دهد.