نقد و تحليل روانكاوانه رنگ قرمز در اشعار عمر ابو ريشه و قيصر امين پور بر اساس نظريه ي ماكس لوشر

در ادبيات امروز، نمادها نقش مهمي در تصويرآفريني و انتقال معاني ايفا مي‌كنند. يكي از اين نمادها كه به شكلي هوشمندانه از سوي شاعران مورد استفاده قرار مي‌گيرد، عنصر رنگ است. از همين روي شاعران مقاومت با بكارگيري رنگ‌هاي مختلف سعي در بيان آرمان‌ها و خواسته‌هاي خود دارند. به‌عنوان نمونه قيصر امين‌پور در ادبيات فارسي و عمرابوريشه در ادبيات عربي با بكارگيري نمادها در آثار خود، تداعي‌هاي پر رمز و رازي در حوزه‌هاي تمثيلي با زمينه‌هاي گوناگون فرهنگي، آييني و تاريخي آفريده‌اند. عنصر رنگ يكي از اجزاي مهم صورخيال و يكي از عناصر برجسته زبان نمادين اين دو شاعر كه در خدمت بيان مفاهيم موردنظرشان قرار گرفته است.. نقد و بررسي و تحليل رنگ سرخ كه بيش‌ترين بسامد كاربردي را در اشعار اين دو شاعر داشته‌ است، موضوع اصلي اين مقاله را تشكيل مي‌دهد. روش كار به صورت توصيفي- تحليلي بوده و نتايج نشان مي‌دهد كه هر دو شاعر از رنگ سرخ نماد كمال، شهادت، اعتراض و قيام بهره برده‌اند.