ارزيابي روند 11 ساله‌ي ليشمانيوز جلدي در شش كانون اصلي بيماري در استان اصفهان طي سال‌هاي 1387 تا 1397

مقدمه: ليشمانيوز، از جمله بيماري‌هاي اندميك در ايران و استان اصفهان است. اين مطالعه به منظور بررسي روند ليشمانيوز جلدي در ۶ كانون اصلي در استان اصفهان طي سال‌هاي ۱۳۸۷ تا ۱۳۹۷ انجام شده است. روش‌ها: اين مطالعه توصيفي- تحليلي از نوع مقطعي است كه بر اساس داده‌هاي موجود در واحد بيماري‌هاي زئونوز مستقر در مركز بهداشت استان اصفهان، انجام شد. داده‌هاي مربوط به موارد جديد ابتلا به ليشمانيوز جلدي كه توسط آزمايشگاه‌هاي تشخيص سالك مثبت گزارش نموده بودند و همچنين داده‌هاي مربوط به اقدامات كنترلي و مبارزه با مخزن در اين دوره‌ي زماني جمع‌آوري گرديد. در ادامه، روند بروز بيماري به تفكيك كانون‌ها و به تفكيك سال و ارتباط روند بروز بيماري با اقدامات كنترلي انجام شده، مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته‌ها: نتايج نشان داد در طي اين دوره‌ي 11 سـاله، روند بـروز ليشمانيوز رو به كاهش اما بعضي كانون‌ها مانند كانون اصفهان- 1، داراي نوسانات شديدي در بعضي سال‌ها بوده است. ارتباط بين ميانگين بروز بيماري با مجموع سموم مصرفي با استفاده از آزمون آماري  Pearsonخطي و معني‌دار بود. به عبارت ديگر در كانون‌هايي كه بيشترين مقدار مصرف سم داشته‌اند، نرخ بروز بيماري ليشمانيوز در همان حوزه نيز، بيشتر گزارش شده است. نتيجه‌گيري: با توجه به نوسانات بيماري در بعضي سال‌ها و با توجه به اين كه كانون اصفهان- 1، با وجود بالاترين ميزان سموم مصرفي، بيشترين ميزان بروز را در مقايسه با كانون شاهين‌شهر داشته است، كارآيي اين نوع مداخله، در درازمدت، مورد ترديد مي‌باشد.