فاكتورهاي دموگرافيك، تظاهرات باليني و عاقبت درماني در بيماران مسموم با داروهاي مهاركننده‌ي بازجذب انتخابي سروتونين

مقدمه: داروهاي مهاركننده‌هاي بازجذب انتخابي سروتونين (SSRIs) يكي از شايع‌ترين دسته‌هاي دارويي هستند كه منجر به مسموميت مي ‌شوند. هدف اين مطالعه، بررسي مشخصات دموگرافيك، علايم باليني و عاقبت درماني بيماران مسموم با SSRI مي‌باشد.روش‌ها: در اين مطالعه‌ي مقطعي گذشته‌نگر، از داده‌هاي بيماران مسموم با SSRIs كه در سال 1398 در بخش مسمومين بيمارستان خورشيد دانشگاه علوم پزشكي اصفهان بستري شده بودند، اطلاعات دموگرافيك، توكسيكولوژيك و كلينيكال بدو ورود مورد بررسي قرار گرفت.يافته‌ها: از 6631 بيمار بستري با تشخيص مسموميت، 66 بيمار (1 درصد) به دليل مسموميت با SSRI در بيمارستان بستري شده بودند. شايع‌ترين داروي مسموميت، سيتالوپرام (39/4 درصد) و بعد از آن سرترالين (37/9 درصد) بود. ميانگين سني بيماران 25/9 سال و اغلب آن‌ها را زنان (90/9 درصد) و با مسموميت عمدي (78/8 درصد) تشكيل مي‌دادند. تهوع و استفراغ (43/9 درصد) شايع‌ترين علامت باليني بودند. 20 بيمار (30/3 درصد) سينوس تاكي‌كاردي داشتند كه اكثراً مربوط به سرترالين بود (26/7 درصد). 2 بيمار (3 درصد) با سيتالوپرام دچار تشنج شدند و تنها در يك بيمار سميت سروتونين با سيتالوپرام رخ داد. طول مدت بستري در بيماران 1/54 ± 0/56 روز بود. هيچ كدام از متغيرهاي مورد بررسي عامل پيش‌گويي‌كننده‌ي طول مدت بستري نبودند.نتيجه‌گيري: در اين مطالعه، شايع‌ترين SSRIs عامل مسموميت، سيتالوپرام و پس از آن سرترالين بود. همه‌ي بيماران با اقدامات حمايتي و با بهبودي كامل مرخص شدند، اما جهت ارزيابي اثرات مسموميت اين داروها نياز به مطالعات در بازه‌هاي زماني طولاني‌تر و با حجم نمونه‌ي بيشتر وجود دارد.