تازه‌هاي غربالگري و تشخيص ديابت بارداري- يك مقاله‌ي مروري

ديابت بارداري (Gestational diabetes) GDM، ديابتي است كه اولين بار در هفته‌ي 24 تا 28 بارداري تشخيص داده مي‌شود. جنين و مادران GDM، در معرض خطر پيامدهاي ناخواسته متعددي، هستند. غربالگري ديابت، بايد قبل از بارداري در تمام خانم‌هاي پرخطر كه قصد بارداري دارند، انجام شود. غربالگري GDM در هفته‌ي 24 تا 28 بارداري با روش يك مرحله‌اي يا دو مرحله‌اي در تمام زنان توصيه مي‌شود. معيار تشخيص ديابت در اولين ويزيت پري ناتال و هفته‌هاي قبل از هفته‌ي 15 بارداري براي كشف ديابت تشخيص داده نشده همان معيارهاي استاندارد تشخيص ديابت در افراد غيرباردار است. خانم‌هايي كه قبل از هفته‌ي 15 بارداري داراي اختلال متابوليسم گلوكز هستند، در معرض خطر بيشتري، براي ابتلاء به پيامدهاي عوارض مادر و نوزاد مي‌باشند، همچنين با پيشرفت بارداري، احتمالاً به انسولين نياز پيدا مي‌كنند و ريسك ابتلاء به GDM در آنان زيادتر است. گلوكز ناشتاي mg/dl 125-110 و HbA1C حدود 5/9-6/4 درصد، در قبل از هفته‌ي 15 بارداري به عنوان اختلال متابوليسم گلوكز، شناخته مي‌شود و پايش گلوكز خون، در اين زنان، توصيه مي‌گردد. زنان مبتلاء به GDM، 4 تا 12 هفته پس از زايمان، بايد تست تحمل گلوكز انجام دهند. معيارهاي تشخيص ديابت، در اين زمان، همانند افراد غيرباردار است. تمام زناني كه دچار GDM بوده‌اند، بايد طولاني‌مدت هر 3 سال يكبار براي ديابت و پره ديابت، غربالگري شوند.