راهبردهاي تنظيم شناختي هيجان بر خودمراقبتي در بيماران قلبي - عروقي: بررسي نقش ميانجي شفقت به خود

مقدمه: بيماري‌هاي قلبي- عروقي به عنوان يك اختلال مزمن متأثر از عوامل روان‌شناختي است. اين مطالعه با هدف تعيين راهبردهاي تنظيم شناختي خودمراقبتي با ميانجي‌گري شفقت‌ به خود در بيماران قلبي انجام گرديد.روش‌ها: مطالعه‌ي مقطعي از نوع همبستگي به شيوه‌ي مدل‌يابي معادلات ساختاري اجرا گرديد. جامعه‌ي پژوهش،‌ بيماران قلبي 70-25 ساله‌ي مراجعه‌كننده به مراكز آموزشي اصفهان در سال 1398-1399 بودند. 400 بيمار با نمونه‌گيري تصادفي ساده انتخاب و به پرسش‌نامه‌هاي تنظيم شناختي هيجان Garnefski، شفقت‌ به خود Neff رفتار مراقبت از خود در بيماران نارسايي قلبي Jarasma پاسخ دادند. تجزيه وتحليل داده‌ها به روش همبستگي  Pearsonو رگرسيون سلسله‌مراتبي همزمان انجام شد.يافته‌ها: نتايج نشان داد بين نمره‌ي تنظيم هيجاني مثبت با شفقت‌ورزي به خود (0/020 = P؛ 0/116 = r) و با خودمراقبتي (0/001 = P؛ 0/205 = r) همبستگي مستقيم و معني‌دار وجود داشت. با توجه به ضريب تأثير غيرمستقيم 0/046 = β از نقش ميانجي شفقت‌ورزي به خود در ارتباط بين تنظيم هيجاني مثبت و خودمراقبتي حمايت شد. همچنين ضريب تأثير غيرمستقيم 0/046 = β شفقت‌ورزي به خود مي‌تواند ميانجي مطلوبي بين تنظيم هيجاني منفي و خودمراقبتي باشد.نتيجه‌گيري: راهبردهاي تنظيم شناختي هيجان و شفقت به خود مي‌تواند بهبود خودمراقبتي در بيماران قلبي را تبيين نمايد و شفقت به خود ميانجي‌گر مهم تلقي مي‌شود. به درمانگران پيشنهاد مي‌شود به خودشفقتي و سرمايه‌ي روان‌شناختي توجه نمايند، زيرا آگاهي از متغيرها مي‌تواند موجب ارائه‌ي خدمات با كيفيت به بيماران شود.