نقد جامعه‌شناسانۀ شخصيت‌هاي زن در رمان‌هاي سيمين دانشور براساس نظريۀ انواع سرمايۀ پير بورديو

رمان حاصل مدرن شدن جوامع است و به ‌خوبي مي‌تواند احوال جامعه را انعكاس دهد. در اين پژوهش تلاش شده‌است تا با نقد جامعه‌شناسانه‌ رمان‌هاي سووشون (1348)، جزيرۀ سرگرداني (1372) و ساربان سرگردان (1380) از سيمين دانشور، به جايگاه اجتماعي زنان در جامعه‌ قبل از انقلاب پرداخته شود. براي رسيدن به اين مهم، از منظر نظريه‌ انواع سرمايه‌ پير بورديو، جامعه‌شناس، فيلسوف، مردم‌شناس و منتقد فرانسوي كه سرمايه را نه فقط در حيطۀ اقتصادي، بلكه از زواياي ديگري چون سرمايه‌ فرهنگي، اجتماعي و نمادين نيز مي‌نگرد، به بررسي و تحليل مؤلفه‌هاي انواع سرمايه‌ها در شخصيت‌هاي زن هر داستان، با رويكردي تطبيقي مي‌پردازيم و با مقايسۀ چگونگي برخورداري زنان كنشگر داستان‌ها با هم، ميزان توليد، بازتوليد و تحول انواع سرمايه‌ها در شخصيت هاي زن در جامعه را مي‌كاويم. براساس يافته‌هاي اين پژوهش، زنان در برخورداري از انواع سرمايه توفيق چنداني نداشته‌اند، تنها «زري» و «هستي»، كنشگران اصلي داستان‌ها، نمونه‌هاي متمايزي، ازاين جهت محسوب مي‌شوند. ضمن اينكه هردو معرف زني آرماني در جامعۀ خود به شمار مي‌آيند؛ «هستي» كه حدود سه دهه متأخر از «زري» است، سرمايه‌هاي فرهنگي و اجتماعي محسوس‌تري دارد و در كسب سرمايه‌ اقتصادي نيز پوياتر ظاهر شده است.