شناسايي مباني علمي و فلسفي آموزش دانش‌آموزان تيزهوش در فنلاند و ايران و ارائه الگويي براي ايران

هدف: اين پژوهش با هدف شناسايي مباني علمي و فلسفي آموزش دانش‌آموزان تيزهوش در فنلاند و ايران و ارائه الگويي براي ايران انجام شد.روش‌شناسي: مطالعه حاضر از نظر هدف بنيادي و از نظر شيوه اجرا آميخته (كيفي و كمي) بود. جامعه پژوهش در بخش كيفي اسناد و مدارك و خبرگان دانشگاهي بودند كه تعداد 10 نفر از آنها طبق اصل اشباع نظري با روش نمونه‌گيري هدفمند انتخاب شدند. جامعه پژوهش در بخش كمي دانش‌آموزان پسر تيزهوش منطقه 5 شهر تهران در سال 99 1398 بودند كه تعداد 160 نفر آنها طبق جدول كرجسي و مورگان با روش نمونه‌گيري هدفمند انتخاب شدند. براي جمع‌آوري داده‌ها از مصاحبه نيمه‌ساختاريافته و پرسشنامه محقق‌ساخته (57 گويه‌اي) استفاده شد. داده‌ها در بخش كيفي با روش كدگذاري باز، محوري و انتخابي و در بخش كمي با روش تحليل عاملي اكتشافي و مدل‌يابي معادلات ساختاري در نرم‌افزار Amos تحليل شدند.يافته‌ها: نتايج نشان داد كه مباني علمي آموزش دانش‌آموزان تيزهوش در فنلاند داراي 16 شاخص، 4 مقوله معلمان ثابت، نياز به تعامل‌هاي مثبت و سازنده، اهميت خودمختاري و بازي و اعتماد كامل و 2 مضمون عدم جداسازي و غربالگري دانش‌آموزان اعتماد و مباني فلسفي آن داراي 16 شاخص، 5 مقوله ورزش و هنر، تاكيد بر خلاقيت، علاقمندي به يادگيري، عدم توجه به تخيل و روياپردازي و اصالت وجود/ انسان‌گرايي و 2 مضمون توجه به همه قابليت‌ها و عدم تفكيك‌گذاري بود. نتيجه‌گيري: با توجه به الگوي مباني علمي و فلسفي آموزش دانش‌آموزان تيزهوش براي ايران، برنامه‌ريزي جهت استفاده از آن براي بهبود شرايط آموزشي دانش‌آموزان تيزهوش ضروري است